"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία." Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ. )

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

.Αμετανόητοι...

Μόλις προ ημερών ήταν που επισημαίναμε ότι η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης έχει προσλάβει τη μορφή ενός αναποτελεσματικού «κυνηγιού μαγισσών», το οποίο κάθε άλλο παρά είναι ικανό να εντοπίσει και να πλήξει καίρια τη φοροδιαφυγή και να «συνετίσει» τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου. 

Αλλά τώρα αποδεικνύεται ότι οι αρμόδιες Αρχές διακατέχονται από την άποψη ότι οφειλές από ΦΠΑ ύψους 3.000 ευρώ και συνολικές οφειλές προς το Δημόσιο 10.000 ευρώ δεν αποκαλύπτουν μόνο φοροφυγάδες και μεγαλοοφειλέτες αλλά και επιδιδόμενους σε «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος».

Προφανώς κάποια θεωρητική βάση θα έχει και η πρώτη και η δεύτερη επιλογή. Και ίσως σε άλλες κοινωνίες και υπό άλλες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες να δικαιολογείται ή και να επιβάλλεται η διενέργεια ερευνών βάσει τέτοιων κριτηρίων. 

Μόνο που εδώ είναι Ελλάδα, οι συνθήκες είναι δεδομένες και οι κυβερνώντες -και οι υπηρεσίες τους- οφείλουν να τις συνεκτιμούν πριν καταλήξουν στην όποια απόφασή τους.

Είναι αναπότρεπτες ορισμένες καταστάσεις τις οποίες η κρίση έχει δημιουργήσει. Και το ίδιο είναι και οι συνέπειές τους. Οταν ο εργαζόμενος, ο επαγγελματίας ή ο μικροεπιχειρηματίας πασχίζει να επιπλεύσει οικονομικά στο πλαίσιο της σημερινής λιτότητας, 

η καθυστέρηση απόδοσης ΦΠΑ 3.000 ευρώ ή η δημιουργία οφειλών προς το Δημόσιο 10.000 ευρώ δεν αποδεικνύει τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από την οικονομική πραγματικότητα. 

Ούτε διαθέσεις φοροδιαφυγής, ούτε ενσυνείδητη ασυνέπεια στις υποχρεώσεις προς το Δημόσιο, ούτε φυσικά ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Αλλά δυστυχώς η πράξη αποδεικνύει ότι οι διαχειριζόμενοι τη φορολογική πολιτική παραμένουν αμετανόητοι στις επιλογές τους και σε συνταγές οι οποίες και αναποτελεσματικές είναι, αλλά και πολιτικό κόστος συνεπάγονται για την κυβέρνηση, από τη στιγμή που προβλέπουν μέτρα τα οποία ή κινούνται στα όρια της νομιμότητας ή στρέφονται κυρίως εναντίον χαμηλών εισοδηματικά τάξεων.


Επανειλημμένα η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι στόχος της είναι ένας απλός και δίκαιος φορολογικός νόμος. Αλλά η δέσμευση παραμένει έως τώρα ανεκπλήρωτη. Και δυστυχώς όλα δείχνουν ότι η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται, με ό,τι θα συνεπάγεται αυτή η ασυνέπεια. 

Γιατί είναι βέβαιο -και οι κυβερνώντες θα όφειλαν να το γνωρίζουν- ότι η άδικη και αναποτελεσματική φορολογική νομοθεσία είναι παράγοντας που εκτρέφει την παρανομία.

 ΕΘΝΟΣ ΓΝΩΜΗ

Η λίστα ιστολογίων μου

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

.

.