Σχεδόν δυο χρόνια τώρα, οι Συριζανέλ
αποδομούν συστηματικά την χώρα (με τη βούλα του σοφού λαού). Δεν υπάρχει ούτε
μια υπόσχεσή τους που να τήρησαν, ούτε μια θετική εξέλιξη σε οποιονδήποτε τομέα
της πολιτικής και οικονομικής μας ζωής. Θυμόσαστε φερ’ ειπείν, τις 100.000 νέες
θέσεις εργασίας; Τα 751 ευρώ ελάχιστο μισθό; Το σκίσιμο του
μνημονίου; Λόγια, λόγια, λόγια, και γενικευμένη δυστυχία. Έρεβος και τίποτα
άλλο…
Μόνο που την Ελλάδα την
άλλαξε κάνοντάς την αποθήκη δυστυχισμένων ψυχών, και την Ευρώπη την άλλαξε
στρέφοντάς την προς την ξενοφοβία, στρέφοντάς την προς τον εθνικισμό,
στρέφοντάς την προς τα πίσω και προς τα (ακρο)δεξιά. Εξάλλου, το είχα γράψει
προ πολλού: Στην ουσία, ο Σύριζα, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δουλεύει
για την Χρυσή Αυγή (και για τον Καρανίκα).
Και πουθενά αλλού δεν είναι τόσο εμφανής η
παταγώδης ανικανότητα και η επικίνδυνη ιδεοληψία των κυβερνώντων μας, όσο στο
ζήτημα που έσκασε πριν από καμιά δεκαριά μέρες, με την αθρόα άφιξη χιλιάδων
ξένων μπαχαλάκηδων αντιεξουσιαστών (και καλά αλληλέγγυων) της οργάνωσης No
Borders, στη Θεσσαλονίκη.
Μάθανε λοιπόν οι εν λόγω μπαφίστας
ότι η Ελλάδα είναι η Ντίσνεϊλαντ της ανομίας, και της ατιμωρησίας, μάθανε ότι
επί δυο χρόνια σχεδόν οι διάφορες ΜΚΟ (παρεμπιπτόντως η
κομμουνιστική Κίνα τις απαγόρευσε) κάνουν ότι τους καπνίσει «κονομώντας» και
πουλώντας «αλληλεγγύη», οπότε είπαν να έρθουν κι αυτοί και να τα
κάνουν όλα λίμπα.
Και έτσι έγινε. Κατασκήνωσαν με το έτσι
θέλω στους χώρους του ΑΠΘ, κατέλαβαν αίθουσες, αμφιθέατρα, κλπ, σήκωσαν ότι
σηκώνεται, έφεραν εκεί και δεκάδες «πρόσφυγες» από τα χοτ σποτς της ευρύτερης
περιοχής, στήσανε αντίσκηνα, καζάνια, τουαλέτες, κλπ και άρχισαν τους χορούς
και τους μπάφους.
Και κάθε τόσο, όταν βαριόντουσαν, έβγαιναν έξω στην πόλη
ανενόχλητοι, κατέστρεφαν λεωφορεία και καταστήματα, μπούκαραν και διέλυσαν το
δημαρχείο του «πολυπολιτισμικού» κου Μπουτάρη, έκαναν «παράσταση αλληλεγγύης»
καταλαμβάνοντας το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και εμποδίζοντας την επιβίβαση των
επιβατών στα αεροσκάφη, πετάχτηκαν μέχρι τον Έβρο όπου συνεπλάκησαν με τα ΜΑΤ
στο χωριό Καστανιές, και πάει λέγοντας.
Και όλα αυτά με την ευλογία του επίσημου
ελληνικού κράτους. Για το οποίο ο μέσος πολίτης
στενάζει από τους φόρους προκειμένου αυτό να του παρέχει τα βασικά, όπως ας
πούμε δημόσια ασφάλεια (εδώ γελάμε). Με τον Κυρίτση (τον σκουλαρικάκια) να
δηλώνει ότι είναι μαζί τους, αφού «τα παιδιά δεν ενοχλούν κανέναν». Σαν την
κυρά Τασία που επέμενε κάποτε ότι οι «παράτυποι μετανάστες» απλά «λιάζονται»
και μετά «εξαφανίζονται».
Και με την αστυνομία να πετάει αετό, όχι
επειδή δεν θέλει ή δεν μπορεί να μπουζουριάσει τους ταραξίες, αλλά επειδή ο
πολιτικός της προϊστάμενος δεν της το επιτρέπει, αφού αν και απόστρατος
αξιωματικός, εν τούτοις έχει μεταλλαγεί και αυτός σε ιδεοληπτικό αριστεριστή
συριζαίο… προφανώς για την καρέκλα. Θα μου πείτε εδώ ο άλλοτε «πατριώτης» και
«εθνοπρεπής» συγκαμένος έγινε τσιράκι του καταληψία, ο Τόσκας θα κρατούσε τα
προσχήματα;
Με αυτά και με αυτά οι μέρες περνάνε, με
τον Σύριζα να ολοκληρώνει κουτσά στραβά το όραμά του για την πλήρη
Βενεζουελοποίησή μας, εγκαθιδρύοντας τσαβικό καθεστώς βαλκανικής κοπής σε μια
Ελλάδα, που σαν χθες οργάνωνε φαντεζί Ολυμπιάδα, έπαιρνε το ευρωκύπελλο στο
ποδόσφαιρο, και οι πολίτες της για το μόνο πράγμα που ανησυχούσαν ήταν μη τυχόν
και δεν βρουν τραπέζι το βράδυ στον Κιάμο.
Ας ελπίσουμε ότι ο Θεός της Ελλάδας, αυτός
που πάντα μεσολαβεί και γι αυτό συνεχίζουμε να υπάρχουμε ως εθνότητα και ως
γένος, παρά τις χιλιάδες Αλέξηδων που διαχρονικά και ιστορικά μας έχουν θάψει,
ας ελπίσουμε ότι θα βάλει και πάλι το χέρι του και δεν θα καταντήσουμε η
Σομαλία της Ευρώπης, όπως μας θέλουν οι (πρώην πασόκοι και νυν συριζαίοι)
ένοικοι του Μαξίμου…