Ζούμε την πιο περίεργη και σύντομη προεκλογική
περίοδο. Διεξάγεται μέσα στο καταχείμωνο και στις γιορτές, με ό,τι σημαίνει
αυτό για μια χώρα όπως η Ελλάδα...
Ξεκίνησε με ένα φρικτό ναυάγιο στο Ιόνιο,
που συντάραξε την κοινή γνώμη για κάμποσες ημέρες. Ακολούθησε η εντυπωσιακή
σύλληψη του Ξηρού - μια σημαντική επιτυχία της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς
είναι προφανές ότι ετοίμαζε ένα εντυπωσιακό τρομοκρατικό χτύπημα.
Μεσολάβησε
μια ισχυρή, για τα δικά μας δεδομένα, κακοκαιρία που συγκέντρωσε την προσοχή
των ΜΜΕ και από χθες όλη η Ευρώπη είναι ανάστατη με το «μακελειό» στο Παρίσι
και την τρομοκρατική επίθεση των ισλαμιστών στο σατιρικό περιοδικό «Charlie
Hebdo» με 12 νεκρούς!
Θα πείτε, και σωστά, ότι σε έναν διεθνοποιημένο κόσμο γρήγορων
και πολλές φορές απροσδόκητων γεγονότων συμβαίνουν αυτά. Σωστά. Από την άλλη
όμως, παρότι άσχετα γεγονότα με τις εκλογές, διαμορφώνουν ένα ευρύτερο κλίμα
και μια ψυχολογία που δεν μπορεί να αφήσουν κανέναν ανεπηρέαστο.
Μέσα σε αυτό
το ευρύτερο περιβάλλον υπάρχουν δύο ιδιαίτερα στοιχεία για τις εκλογές της 25ης
Ιανουαρίου. Πρώτον, το μεγάλο ενδιαφέρον και η ανησυχία για την τύχη της
Ελλάδας στην Ευρώπη και διεθνώς, που είναι μεγαλύτερο απ' ό,τι της κοινής
γνώμης στην Ελλάδα...
Μέχρι χθες, τουλάχιστον, ήμασταν πρώτο θέμα! Και το
δεύτερο στοιχείο, όσο προλάβαμε να «δούμε εκλογές», είναι η οξύτητα μιας
διχαστικής μετωπικής αντιπαράθεσης, όπου δεν κυριαρχούν τόσο τα πολιτικά
επιχειρήματα, όσο η προσπάθεια απαξίωσης του «άλλου».
Ειδική περίπτωση αυτού του «ασύμβατου πολέμου» αποτελούν τα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου έχουν συγκροτηθεί «οργανωμένοι στρατοί» που
επιτίθενται με «κάθε μέσο» στον... αντίπαλο! Ετσι γίνεται ακόμα «πιο θολό» το
πολιτικό τοπίο.
Το παρήγορο είναι ότι ο καλλιεργούμενος φανατισμός φαίνεται ότι
δεν ακουμπάει ένα μεγάλο τμήμα των πολιτών, που παραμένει ψύχραιμο, σκεπτικό
και με επιφυλάξεις προς όλες τις πλευρές. Η τελική στάση του, όμως, θα παίξει
καθοριστικό ρόλο στο «πού θα γείρει οριστικά η πλάστιγγα»...
.png)
