.ΔΗΜΑΡοποιείται και διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα

Οι «τύψεις» του μνημονίου θα τους φάνε στο ΣΥΡΙΖΑ. Η διάσπαση ανάμεσα σε Τσίπρα και Λαφαζάνη με Κωνσταντοπούλου είναι η αρχή του τέλους της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ που έμεινε στα χέρια του Τσίπρα. Η παραίτηση Κορωνάκη λέει πολλά περισσότερα από μια διαφωνία ενός στελέχους με τις επιλογές του πρωθυπουργού.

Το δεδομένο είναι ότι μπροστά στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ο γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος των μνημονιακών επιλογών και να ταχθεί ανεπιφύλακτα με την πλευρά του Τσίπρα όσο και αν διαφωνεί και με τις πολιτικές επιλογές Λαφαζάνη και λοιπών πρώην στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που έφτιαξαν το νέο κόμμα.

Η στάση του αυτή απηχεί στους προβληματισμούς πάρα πολλών στελεχών, βουλευτών και υπουργών που παρά τις επιφυλάξεις τους για το τρίτο μνημόνιο βοήθησαν τον Τσίπρα στην κόντρα του με τον Λαφαζάνη το προηγούμενο διάστημα. 

Κατά συνέπεια θα πρέπει να περιμένουμε το επόμενο διάστημα πολλές αποστρατεύσεις και σε κάθε περίπτωση δείχνει το βαρύ κλίμα κάτω από το οποίο θα δώσουν τη μάχη των εκλογών τα στελέχη της Κουμουνδούρου.

Για την ιστορία θυμηθείτε όταν ανέλαβε κυβερνητικές ευθύνες η ΔΗΜΑΡ τι έγινε όταν έπρεπε να στηρίξει δύσκολες αποφάσεις. 

Ταλαντευόταν και στο τέλος οδηγήθηκε στην 

αποχώρηση από την τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά το καλοκαίρι του 2013. Και τότε το πρώτο μεγάλο ρήγμα ήταν ανάμεσα στον πρόεδρο Φώτη Κουβέλη που απέδρασε με ελαφρά πηδηματάκια και τον τότε γραμματέα της ΔΗΜΑΡ Σπύρο Λυκούδη που διαφώνησε. Η συνέχεια είναι γνωστή. 

Η ΔΗΜΑΡ απεδείχθη «μάπα το καρπούζι» και σήμερα βολοδέρνει στην πολιτική ανυπαρξία και την εκλογική εξαφάνιση, ανυπόληπτη όπως και τα στελέχη της στην πολιτική σκηνή του τόπου. Έχει ξεχαστεί από τους πάντες λες και έχουν περάσει αιώνες από τον προηγούμενο Ιανουάριο που ήταν στη βουλή.

Το δίδαγμα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, είναι ένα. 

Όταν σε τέτοιο κομματικό κορυφαίο επίπεδο υπάρχει τέτοιο ρήγμα ή τουλάχιστον τέτοια αδυναμία επαφής και σύμπνοιας ανάμεσα στον πρόεδρο και το γραμματέα του κόμματος τότε το τέλος του κόμματος έρχεται αργά ή γρήγορα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη διάσπασή του μπήκε και σε πορεία αποσύνθεσης, όσο και αν σε κάποιους ο Τσίπρας φαντάζει κυρίαρχος του παιχνιδιού αυτή τη στιγμή στο πολιτικό σύστημα. Οι εκλογές ακόμα και αν τις κερδίσει δεν θα 

είναι τίποτ’ άλλο παρά η αρχή του τέλους του ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση και του ίδιου. Σίγουρα ως ηγέτη της Αριστεράς, αλλά και γενικότερα καθώς η κρίση επίσης έδειξε ότι τα μνημόνια καταπίνουν τους διαχειριστές τους, ειδικά δε τώρα που ο Τσίπρας βαρύνεται με το χειρότερο και επαχθέστερο και των τριών μνημονίων. 

Πρόκειται για ένα μνημόνιο αποκλειστικότητάς και υπαιτιότητας δικής του που συνοδεύεται από τα μεγαλύτερα ψέματα και μια απάτη ολκής προς τον ελληνικό λαό, τον οποίο κορόιδεψε πολλάκις τους τελευταίους μήνες.