Κάποιοι το λένε «βουβή
οργή». Άλλη νηνεμία πριν από τη θύελλα. Άλλοι το λένε «ψεκασμός» με
καταπραϋντικό φάρμακο. Ο Πανούλης κάτι θα ξέρει από αυτά. Όμως, για τους
περισσότερους αυτό που βιώνουμε σήμερα στην ελληνική κοινωνία είναι αριστερή
αποχαύνωση. Ο κόσμος παρακολουθεί απαθής τα όσα συμβαίνουν και δεν αντιδρά
καθόλου. Ακόμη και στις συζητήσεις που γίνονται, στα καφενεία, στις κοινωνικές
εκδηλώσεις παρατηρείται μια πλήρης αποστασιοποίηση.
Δεν υπάρχει νεύρο στον
κόσμο, δεν υπάρχει ούτε οργή, ούτε χαρά, ούτε αισιοδοξία. Μάλλον μια παραίτηση
υπάρχει, μια έλλειψη προσανατολισμού. Ο λαός δεν ξέρει που να ακουμπήσει, δεν
ξέρει προς τα πού να πάει, που να κρατηθεί, σε μια ελπίδα να ποντάρει.
Περιμένει κάτι. Άλλοι περιμένουν ένα φως στο τούνελ, άλλοι την απόλυτη
καταστροφή.
Πάντως, όλοι τους,
όλοι μας μοιάζουμε να ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να
ερμηνευτεί όλη αυτή η απάθεια. Ο Τσίπρας πάει στις Βρυξέλλες, του βάζουν το
μαχαίρι στο λαιμό, αποδέχεται παραιτημένος ότι του λένε για τους πρόσφυγες,
κάνει την Ελλάδα «πάρκινγκ» μεταναστών και κανείς δεν αντιδρά. Να του πει
κάποιος ότι υπάρχει και το βέτο βρε άνθρωπέ μου. Υπάρχει η άρνηση μιας
καταστροφικής πολιτικής.
Ακόμη και η απειλή της οικονομικής ασφυξίας είναι πολύ
μικρότερη από μια εθνική τραγωδία. Κι όμως, ο κόσμος χαζεύει τον Αλέξη να είναι
μόνος κι έρημος, με τα χέρια στην τσέπη στην άκρη της φωτογραφίας και δεν
σκέφτεται: «Μα καλά, αυτός είναι ο πρωθυπουργός μας; Αυτός εκπροσωπεί έναν
περήφανο λαό; Και τον εκπροσωπεί με τέτοιο τρόπο;»
Ένας υπουργός
χαρακτηρίζει εύπορο τον πρωθυπουργό του, που βγάζει 70 χιλ. ευρώ και δουλεύει
και η γυναίκα του, τον ξεφτιλίζει κανονικά και κανείς δεν βγαίνει να του πει
ότι είναι ο ίδιος εκτός τόπου και χρόνου και καλύτερα να πάει σπίτι του να φάει
κανένα μοσχάρι με ΦΠΑ 23%.
Ο μέντορας του
πρωθυπουργού, κορυφαίος υπουργός, ο μπάρμπα Αλέκος δηλαδή πιάνεται με τη γίδα
στην πλάτη και κανείς δεν αντιδρά. Του λένε ότι έχει «μαύρα» ταμεία και δεν
υπάρχει ένας οικονομικός εισαγγελέας να τον ελέγξει. Του λένε ότι δεν πλήρωσε
την ΕΥΔΑΠ και του έκαναν και έκπτωση και δεν ντρέπεται. Αν αυτός ήταν υπουργός
της ΝΔ θα είχε καταρρεύσει η κυβέρνηση ή όχι;
Μια σειρά από
ενέργειες, γκάφες, λαμογιές και ύποπτα παιχνιδάκια έχουν ξεσκεπαστεί τον
τελευταίο καιρό και κανείς δεν κάνει το κόπο να αναρωτηθεί γι’ αυτά. Γράφουν
για λίγο οι εφημερίδες, παίζουν για λίγο τα κανάλια και όλα… στον κουβά.
Για να μην πούμε για
την εφαρμογή του μνημονίου, των πολύ σκληρών μέτρων που επιβάλλονται, για τον
ΕΝΦΙΑ που πληρώνουμε κανονικά, για τους φόρους που μας πνίγουν και για νέους
φόρους και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που έρχονται. Η μόνη κινητοποίηση
είναι των φαρμακοποιών και κάτι τρακτέρ στην Εγνατία. Που είναι οι
συνδικαλιστές;
Που είναι τα συνδικάτα; Που είναι το ΠΑΜΕ; Που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ
και τα κινήματα που έκαναν τα πάνω – κάτω; Και κυρίως: Που είναι οι φοιτητές
που έκλειναν τις σχολές και που είναι οι μπαχαλάκηδες που έκαιγαν την Αθήνα;
Τέλος, που είναι ο λαός να βγει να διαμαρτυρηθεί, να βρίσει, να μουτζώσει; Αν
όλα τα παραπάνω γίνονταν σε μια περίοδο όπου κυβέρνηση ήταν μια… μη αριστερή
κυβέρνηση, άραγε τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα;
Γιατί όλη αυτή η παραίτηση; Τι παραπάνω περιμένει δηλαδή ο κόσμος για να
σηκωθεί από τον καναπέ του; Του έχει κάνει μάγια ο Αλέξης, ο Πάνος και ο μπάρμπα
Αλέκος; Κι αν συνεχιστεί αυτό που θα οδηγηθεί η χώρα; Μόνο σε καμιά εθνική
καταστροφή θα αφυπνιστούμε ή σε καμιά νέα κοινωνική κρίση;
.png)
