Οι αγρότες έχουν δίκιο, οι ΜΑΤατζήδες κάνουν τη δουλειά τους, όλοι τελικά
έχουν δίκιο, αλλά τα κεφάλια τους τα σπάσανε
Ορεπόρτερ Κατάλευκος έκλεισε με βρόντο το παράθυρο του γραφείου προς τον
δρόμο, καθώς τούφες αραιού καπνού και μια διαπεραστική μυρωδιά είχαν αρχίσει να
γεμίζουν τον χώρο.
«Βρε καλώς τα δακρυγόνα κι είχα καιρό να τα μυρίσω»
μουρμούρισε, ενώ προσπαθούσε να δει τι γινόταν κάτω στον δρόμο. Την απορία τού
έλυσε ο βοηθός του ο Τζώνης που εμφανίστηκε στο γραφείο αναμαλλιασμένος,
καταδακρυσμένος, αλλά φοβερά ξαναμμένος:
- «Δέρνουν τους αγρότες κάτω» φώναξε. «Τα ΜΑΤ τους φλόμωσαν στα χημικά και
τα δακρυγόνα. Γίνεται χαμός».
- «Κι εσύ τι ζητάς κάτω;» τον κάρφωσε ο Κατάλευκος. «Σου είπε κανείς να πας
να καλύψεις τη συγκέντρωση των αγροτών;».
- «Μα εγώ δεν πήγα για να κάνω ρεπορτάζ» γέλασε ο Τζώνης, «εγώ πήγα για να
δω τι γίνεται. Θα πέφτει ξύλο κι εγώ δεν θα πάρω μέρος; Τι λες τώρα αρχηγέ;».
- «Και τι σε νοιάζει εσένα, ρε, αν δέρνονται τα ΜΑΤ με τους αγρότες;
Πατατοπαραγωγός ή αγελαδοτρόφος είσαι;».
- «Είμαι αλληλέγγυος σε όποιον αγωνίζεται, αρχηγέ».
- «Μα αυτοί αγωνίζονται να μη φορολογούνται».
- «Βλακείες. Ποιος τα είπε αυτά; Τελικά, μου τη βαράει άσχημα η προπαγάνδα
του καθεστώτος, που τώρα την επαναλαμβάνεις κι εσύ. Ποιος σου ‘πε ότι δεν θέλουν
να φορολογούνται οι άνθρωποι;».
- «Το λένε στα πρωινάδικα των τηλεοράσεων που βγαίνουν».
- Αχ, ρε αρχηγέ, κι είσαι κι από την επαρχία. Ολοι οι γραβατωμένοι, οι
καλοπερασμένοι και κοιλαράδες της Αθήνας ξεσηκωθήκατε εναντίον των αγροτών.
Γιατί; Επειδή δεν σας αρέσουν οι λασπωμένες γαλότσες τους ή επειδή ενοχλούν τις
ιντελεξουέλ γυναικούλες σας τα σκληρά και ροζιασμένα χέρια τους; Αχ, αχ...».
- «Μη μου πουλάς εμένα αγροτιλίκι, θρασύτατε νεαρέ, γιατί θα γίνουμε από
δυο χωριά χωριάτες» εξαγριώθηκε ο Κατάλευκος. «Οταν εγώ έσκαβα στα χωράφια, ο
πατέρας σου ήταν ακόμα αγέννητος, κατάλαβες;».
- «Και τότε γιατί είσαι με τα ΜΑΤ τώρα;».
- «Τζώνη, είσαι ηλίθιος. Εγώ μωρέ είμαι με τα ΜΑΤ;».
- «Βεβαίως. Διότι όταν δέρνονται δύο στρατόπεδα, πρέπει να διαλέξεις με
ποιο είσαι. Πώς αλλιώς;».
- «Αχ, ρε Τζώνη» κούνησε το κεφάλι του ο Κατάλευκος, «να ‘ξερες πόσα δεινά
έχει φέρει στον τόπο αυτή η λογική. Δύο φανατικοί αποφασίζουν να δαρθούν και
τριάντα γνωστικοί γύρω τους νιώθουν υποχρεωμένοι να διαλέξουν στρατόπεδο και σε
λίγο δέρνονται μεταξύ τους και οι τριάντα. Προοδεύει έτσι ο τόπος;».
- «Αχά! Είναι λοιπόν φανατικοί οι αγρότες...».
- «Βρε ηλίθιε, οι αγρότες έχουν δίκιο, οι ΜΑΤατζήδες κάνουν τη δουλειά
τους, όλοι τελικά έχουν δίκιο, αλλά τα κεφάλια τους τα σπάσανε. Ετσι θα πορευόμαστε;».
- «Οπότε να κάτσουμε όπως είμαστε χωρίς να αντιδρούμε, σωστά; Τελικά,
αρχηγέ, όλα ίδια μένουν».
- «Τι εννοείς;».
- «Και η προπαγάνδα του καναπέ και τα χημικά. Βρε τα άτιμα να μην αλλάζουν
μυρωδιά. Και τα δεξιά που έτρωγα παλιότερα και τα αριστερά που έφαγα σήμερα
καμία διαφορά δεν είχαν».
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Φλερτ με τους 150
Φλερτ με τους 150
Ας πάω δύο βήματα πιο μπροστά από το σημείο της χθεσινής παραίτησης
Σακελλαρίδη, της ανταρσίας Νικολόπουλου και της αποχής Παναγούλη. Καλά θα
κάνουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι στην επόμενη -ή άντε στη μεθεπόμενη-
ψηφοφορία για τα προαπαιτούμενα του τρίτου Μνημονίου να έχουν έτοιμες μερικές
ψήφους βουλευτών τους.
Διότι αν τα προαπαιτούμενα που έδιωξαν χθες τον κ. Σακελλαρίδη είναι βαριά,
αυτά που ετοιμάζονται για τέλη Νοέμβρη θα είναι ασήκωτα. Μόνο το Ασφαλιστικό
και το Φορολογικό, που ετοιμάζονται, φτάνουν.
Η κυβερνητική πλειοψηφία οδεύει ολοταχώς για φλερτ με τους 150 βουλευτές.
Και όσο το Grexit θα παραμένει ζωντανό, πάντα το δίλημμα θα τίθεται στην
αντιπολίτευση με πανομοιότυπο τρόπο: πολιτική αστάθεια παρέα με αυτόματο Grexit
ή στήριξη των προαπαιτούμενων μέσω της σημερινής κυβέρνησης; Σήμερα η
αντιπολίτευση επιτίθεται εκ του ασφαλούς, λόγω των 154 ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ και των
ΑΝΕΛ. Αν αύριο εξαφανιστεί αυτή η «ασφάλεια», τα κόμματα της αντιπολίτευσης
έχουν σχέδιο;
.png)
