Εμείς το ξέραμε και το γράφαμε εδώ και καιρό. Ο κόσμος δυστυχώς δεν άκουσε,
δεν διάβασε, δεν αντιλήφθηκε τι συμβαίνει και που οδηγεί τη χώρα με τις
επιλογές του στην κάλπη. Βεβαίως και δεν ήταν καλά τα προηγούμενα χρόνια,
σίγουρα τα πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν στη Μεταπολίτευση ευθύνονται για την
κατάντια της χώρας.
Όμως, στα χρόνια του Μνημονίου, από το 2010 και μετά αυτό που διαλύει σιγά
– σιγά τη Δημοκρατία μας είναι ο άκρατος λαϊκισμός
Ένας λαϊκισμός που καλλιεργήθηκε από την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και είναι
γνωστό πως όταν σπέρνεις ανέμους θα θερίσεις θύελλες. Δεν θα πρέπει κανείς να
ξεχάσει τις καταστάσεις πολιορκίας που έστηναν αριστεροί, όπως δεν πρέπει να
ξεχνά κανείς ότι το κίνημα των «αγανακτισμένων νοικοκυραίων» η Κουμουνδούρου το
καλλιέργησε και το εκμεταλλεύτηκε για να ανέλθει στην εξουσία. Το κατάφερε.
Ο
λαϊκισμός νίκησε, όμως μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ακραίους, τους
λαϊκιστές, τους τζάμπα μάγκες με τις θυσίες των άλλων, ήλθαν και οι βάρβαροι.
Οι ακροδεξιοί, οι Χρυσαυγίτες, οι ναζιστές, οι δολοφόνοι, οι εχθροί της
Δημοκρατίας είναι δημιούργημα του «χωραφιού» της απαξίωσης για το οποίο
ευθύνεται ασφαλώς και το ανεπαρκές πολιτικό σύστημα, αλλά κυρίως ευθύνεται η
ανεύθυνη αριστερά.
Για σκεφτείτε τι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Για βάλτε στο μυαλό σας
πόσοι... Φίληδες πέρασαν από την Ελλάδα. Για θυμηθείτε πώς ξεκίνησε το ποτάμι
της οργής που μαζί του έφερε και όλα τα πολιτικά λούμπεν στοιχειά αριστερά και
δεξιά του πολιτικού φάσματος.
Κάθε φορά που ένας άνθρωπος αυτοκτονούσε, ο λαϊκισμός της Αριστεράς τον
έκανε... ήρωα του Μνημονίου. Κάθε φορά που κάποιος έτρωγε μια φάπα σε
διαδήλωση, ακόμη κι αν ήταν κουκουλοφόρος, ο ΣΥΡΙΖΑ τον χαρακτήριζε «θύμα της
κρατικής αυθαιρεσίας.
Κάθε φορά που ένας πολιτικός αντίπαλος μιλούσε σε εκδήλωση μάζευε τους
«πρόθυμους ηλίθιους» οπαδούς και έκαναν τραμπουκισμούς.
Κάθε φορά που καιγόταν η Αθήνα... όλως τυχαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ και μια ομάδα της
λεγόμενης «αριστερής ιντελιγκέντσιας» έβλεπε φασιστικό κράτος, προβοκάτορες και
στημένα επεισόδια που ποτέ δεν καταδίκαζε.
Κάθε φορά που ένας πολιτικός έτρωγε ξύλο, προπηλακιζόταν, υβριζόταν αυτός,
η μάνα του και τα παιδιά του στην Αριστερά εκώφευαν.
Για να μη θυμηθούμε τις ακραίες φωνές εντός της Βουλής για λιντσαρίσματα
των «προδοτών», των «γερμανοτσολιάδων», των «Μερκελιστών». Ποιοι ούρλιαζαν μ'
αυτόν τον άθλιο λαϊκίστικο λόγο; Αυτοί που σήμερα βρίσκονται στα τέσσερα, που
προσκυνούν τη Μέρκελ και την παρέα της. Βεβαίως κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι
στο εύφορο χωράφι του λαϊκισμού σημαντικό μερίδιο έχει και η ομάδα των ψεκασμένων
που σήμερα συγκυβερνά.
Όλος αυτός ο λαϊκίστικος εσμός έγινε κυβέρνηση, οι αγανακτισμένοι μπήκαν
στη Βουλή, τα αμπέχονα έγιναν σινιέ κοστουμάκια, οι θαμώνες των καφενείων στα
Εξάρχεια έγιναν υπουργοί. Όμως, δεν ξέχασαν ούτε το παρελθόν τους, ούτε τις ιδεοληψίες
τους.
Ένας από αυτούς βεβαίως ο Ν. Φίλης που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί
«εμπρηστής», αλλά δεν είναι ο μόνος. Αν δεν το έκανε αυτός θα το έκανε κάποιος
άλλος. Η αμορφωσιά, η έλλειψη πατριωτικού αισθήματος, η απουσία ιστορικής
μνήμης, η έλλειψη παιδείας και κυρίως πολιτικής σοβαρότητας είναι τα κύρια
χαρακτηριστικά αυτής της κυβέρνησης.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι όλα τα παραπάνω στοιχεία την καθιστούν
επικίνδυνη για την πατρίδα. Όχι μόνο στα ζητήματα της οικονομίας αλλά και στα
κρίσιμα εθνικά θέματα που μπορεί να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη βλάβη στην Ελλάδα.
Ακόμη πιο επικίνδυνη καθίσταται η κυβέρνηση της Αριστεράς διότι στρώνει το
χαλί στους ακροδεξιούς της Χρυσής Αυγής να ξαναβγούν από τις τρύπες που είχαν
λουφάξει. Να μην ξεχάσουμε το «φλερτ» της Ζωής Κωνσταντοπούλου με τους
Χρυσαυγίτες. Να μην ξεχάσουμε ότι οι ακροδεξιοί ψήφοι αθροίστηκαν για να
επισυμβεί το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό έγκλημα, αυτό της εκλογής Προέδρου της
Δημοκρατίας που άνοιξε το δρόμο για εθνικές εκλογές.
Και να μην ξεχάσουμε ότι αυτή τη «χύμα»
Ελλάδα που χτίζει ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύεται το αυγό του φιδιού. Ο αριστερός
φασισμός συναντά τον ακροδεξιό φασισμό και απειλούν τη χώρα. Αλλά όπως είπαμε,
έσπειραν άνεμους, δυστυχώς θερίζουμε όλοι θύελλες.
.png)
