Τι λέει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για
το φλερτ του Αλέξη Τσίπρα με τον Κώστα Καραμανλή, τις σχέσεις με τη Φώφη
Γεννηματά και την ανάγκη ανασυγκρότησης του ευρύτερου χώρου των προοδευτικών
δυνάμεων
Για τις οβιδιακού
χαρακτήρα μεταμορφώσεις του Αλέξη Τσίπρα, τα σενάρια προσέγγισης του
Πρωθυπουργού με τον Κώστα Καραμανλή, την επιβεβλημένη ανασυγκρότηση του
ευρύτερου χώρου των «προοδευτικών δυνάμεων», αλλά και τις σχέσεις του με τον
Γιώργο Παπανδρέου, μιλά στην Εφημερίδα των Συντακτών ο
πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλης Βενιζέλος.
Ο πρώην πρόεδρος
του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί σκληρές εκφράσεις για τον Πρωθυπουργό,
λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «ο κ. Τσίπρας τώρα εμφανίζεται ως πολιτικός
μάγκας, επειδή παρουσιάζεται ως κυνικός, ως έτοιμος να εγκαταλείψει αξίες,
υποσχέσεις
και προγραμματικούς στόχους και να γίνει το αντίθετο του εαυτού
του», ενώ επαναλαμβάνει ότι δεν πρέπει να περικοπούν εκ νέου οι συντάξεις, εν
όψει της ψήφισης του νέου ασφαλιστικού.
Ο κ. Βενιζέλος,
επιμένει εξάλλου ότι «η βλάβη, που προκάλεσε η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα –
Καμμένου» είχε ως συνέπεια «την ανανέωση και διεύρυνση των πολιτικών
λιτότητας», διαπιστώνοντας ότι η οπισθοχώρηση της χώρας είναι μεγάλη.
Ο κ. Βενιζέλος
υπογραμμίζει ότι το ΠΑΣΟΚ οφείλει να πρωτοστατήσει στη συγκρότηση ενός
μεγάλου σχήματος του προοδευτικού κέντρου που θα λειτουργήσει εκ των πραγμάτων
ως ένα ισχυρό πολιτικό αντίβαρο στις «μεθοδικές προσπάθειες» του κ. Τσίπρα
να εδραίωσει τη θέση του στην Κεντροαριστερά, «αλλοιώνοντας τις έννοιες», όπως
λέει χαρακτηριστικά.
«Δεν
διαπραγματεύομαι ούτε το δικαίωμα λόγου, ούτε την πολιτική μου προσωπικότητα,
έχω υποχρέωση να μιλώ τη γλώσσα της αλήθειας χάριν του εθνικού συμφέροντος»
Ο ίδιος εκτιμά ότι το
εγχείρημα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αποτελεί τη συνέχεια της γραμμής της
Ελιάς, διευκρινίζει, πάντως, ότι «αυτό δεν επαρκεί», υπενθυμίζοντας ότι «πρέπει
να κινηθούμε επί τη βάσει της ομόφωνης απόφασης του τελευταίου Συνεδρίου του
ΠΑΣΟΚ».
Χαρακτηρίζει γελοία
μικροδημοσιεύματα, όσα αναπαράγουν προβλήματα στις σχέσεις του με τη Φώφη
Γεννηματά, υπογραμμίζει, πάντως, ότι «δεν διαπραγματεύομαι ούτε το δικαίωμα
λόγου, ούτε την πολιτική μου προσωπικότητα, έχω υποχρέωση να μιλώ τη γλώσσα της
αλήθειας χάριν του εθνικού συμφέροντος».
Ο πρώην πρόεδρος του
ΠΑΣΟΚ αποδίδει, εξάλλου, τα σενάρια περί δήθεν συνεργασίας του με τον
πρώην Πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, με στόχο τη δημιουργία ενός «ευρωπαϊκού
κόμματος» στην προσπάθεα άμβλυνσης των εντυπώσεων, που προκαλούν τα αντίστοιχα
περί προσέγγισης Τσίπρα-Καραμανλή.
Ο κ. Βενιζέλος
εξακολουθεί να θεωρεί πως ο κ. Καραμανλής οφείλει να ακυρώσει την εν λόγω
«σπερμολογία» με μία επίσημη τοποθέτηση του:
«Ετσι όπως τέθηκαν τα θέματα με
τις δηλώσεις του κ. Ρουσσόπουλου, του κ. Παπαγγελόπουλου, τα δημοσιεύματα,
τους υπαινιγμούς, τα σενάρια δεν αρκεί μία απάντηση επί τη βάσει ακριτομυθιών ή
με επίκληση κύκλων, χρειάζεται μία επίσημη τοποθέτηση», τόνισε ο πρώην πρόεδρος
του ΠΑΣΟΚ.
Ξεχωριστό κομμάτι στη
συνέντευξη του κ. Βενιζέλου στην Εφημερίδα των Συντακτών, καταλαμβάνει και
το ζήτημα των σχέσεών του με τον Γιώργο Παπανδρέου. Οταν ο δημοσιογράφος
υπενθυμίζει στον κ. Βενιζέλο ότι το 2007 δεν είχε προχωρήσει σε δημιουργία
ομίλου προβληματισμού υπό την απειλή της διαγραφής, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
απαντά:
«Το 2007 το πήρα πίσω
υπό μια απειλή θεσμικά χυδαία, αντιδημοκρατική και βάρβαρη. Αλλά έπρεπε να
σεβαστώ την ενότητα της παράταξης. Το αποδέχτηκα κι αυτό, όπως αποδέχτηκα
σωρεία άλλων πραγμάτων εις βάρος της εσωκομματικής δημοκρατίας και του
πολιτικού πολιτισμού.
Κι αναρωτιέμαι αν αυτό πρέπει να γίνεται. Αν δηλαδή
πρέπει να υποχωρούμε, επειδή πρέπει να διαφυλαχθούν μείζονα αγαθά, όπως π.χ. η
προοπτική νίκης του ΠΑΣΟΚ το 2009, στην οποία συνέβαλα. Αλλοι δεν την τίμησαν
και την εξανέμισαν. Τώρα σας λέω ότι δεν πρέπει να υποχωρούμε».
Ο ίδιος επιμένει ότι
με τον κ. Παπανδρέου δεν έχει καμία προσωπική κόντρα.
«Θεωρήθηκε το 2007
έγκλημα καθοσιώσεως ότι διανοήθηκα να θέσω υποψηφιότητα… Να σας το πω
διαφορετικά; Δεν θα γινόμουν ούτε το 2012 πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αν δεν υπήρχε
απόλυτη ανάγκη για λόγους επιβίωσης του χώρου.
Αυτά είναι όμως παθογένειες
των πολιτικών κομμάτων που πρέπει να θεραπευτούν. Τα κόμματα αυτού του τύπου,
τα αρχηγικά, τα προσωπικά, τα οικογενειακά, στα οποία υπάρχουν “πρίγκιπες” και
“βαριά ονόματα”, δεν αντέχουν στην εποχή μας» εξηγεί.
.png)
