Αυτές τις ημέρες έχουν την τιμητική τους οι τηλεοπτικές εικόνες της
κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού από τους Τούρκους. Με αυτή την ευκαιρία έπαιξε
λιγάκι ηρωικά ο πρωθυπουργός μας που κοινοποίησε στην απέναντι πλευρά την ψυχραιμία
των δικών μας πιλότων όταν εμπλέκονται σε αερομαχίες.
Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που οι περισσότεροι συμπατριώτες μας τους
θεωρούν... οδηγούς αεροπλάνων και τους εξομοιώνουν με τους οδηγούς των τρόλεϊ;
Επειδή έτυχε να γνωρίσω πιλότους, παραθέτω επιστολή ενός εξ αυτών, χειριστή
F-16, χωρίς να υποπτεύομαι χρυσαυγίτικο πατριωτισμό.
«Οσο κι αν προσπαθήσουν να μικρύνουν αυτό που κάνουμε μέσα στο αεροπλάνο,
όσο κι αν παλέψουν να μας παρουσιάσουν σαν μια επαγγελματική κατηγορία
"ενστόλων" που πρέπει να μας κόψουν 100 ή 200 ευρώ τον μήνα .... δεν
θα μπορέσουν να μας στερήσουν ποτέ τον δικό μας γαλάζιο ουρανό της Ελλάδος που
είναι το σπίτι μας και δεν θα συρρικνώσουν ποτέ την αγάπη που έχουμε για την
πατρίδα. Τους χαρίζουμε και τα 100 και άλλα 200 ευρώ και όλο μας τον μισθό, αν
χρειάζεται αυτό για τη σωτηρία της πατρίδος.
Οταν εγώ πιάνω στα ψαλίδια τον
Τούρκο εισβολέα και τον λοκάρω στο δικό μου αεροπλάνο, και στους δικούς μου
πυραύλους, τότε βλέπω σαν μυρμήγκια τους 300 στη Βουλή που θα αποφασίσουν αν
αυτό που κάνω αξίζει περισσότερα ή λιγότερα από 100 ευρώ τον μήνα.
Οταν φωνάζω στο κέντρο επιχειρήσεων καθώς κυνηγάω τον Τούρκο
"Fox-1" (δηλαδή είμαι σε θέση εικονικής βολής με πύραυλο sparrow) και
μετά "Fox-2" (για βολή με ΑΙΜ-9) είναι σαν να αγκαλιάζω την πατρίδα
για να την προστατεύσω, όπως το μωρό που απέκτησα πριν από δύο μήνες. Τους τα
χαρίζω όλα αν έτσι θα σωθεί η Ελλάδα.
Δεν τους χαρίζω όμως ποτέ την τιμή μου,
την περηφάνια μου και αυτό το απέραντο γαλάζιο πάνω από το Αιγαίο που εκεί
συναντώ τον δικό μας ήρωα, τον Κώστα Ηλιάκη, να μου χαμογελάει από μία γωνία
και να με καθοδηγεί».
Αυτοί λοιπόν είναι οι «οδηγοί» των πολεμικών αεροπλάνων
και έχουμε χρέος
όχι να τους πλουτίσουμε αλλά να τους τιμήσουμε. Είναι η χώρα μας σε τέτοια
ευαίσθητη θέση, που είναι αναπότρεπτο κάποια κρίσιμη στιγμή να τους
χρειαστούμε, όπως τους χρειαζόμαστε και τώρα συνεχώς. Η Πολεμική Αεροπορία έχει
πεσόντες στο πεδίο μάχης εν καιρώ ειρήνης.