Πολλά είναι τα λάθη που μπορεί κανείς να καταλογίσει στην τρόικα και την ελληνική της συνταγή. Σε ένα πράγμα, όμως, είχε και έχει σίγουρα δίκιο: στην ανάγκη νοικοκυρέματος και επιβολής αξιοκρατίας στο Δημόσιο. Είναι ντροπή για το ελληνικό πολιτικό σύστημα ότι πρέπει να έλθει η τρόικα για να μας επιβάλει να γίνουμε ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος. Χρειάστηκαν χρόνια για να μάθουν ο πρωθυπουργός της χώρας και οι αρμόδιες αρχές πόσοι είναι οι εργαζόμενοι στο ευρύτερο Δημόσιο, πόσο πληρώνονται, ποια είναι τα επιδόματά τους κ.λπ. Και ακόμη δεν είναι τελείως βέβαιο ότι έχουμε την πλήρη και ακριβή εικόνα.
Καλύφθηκαν, όμως, πίσω από το επιχείρημα της «εθνικής κυριαρχίας» συνδικαλιστές, κομματικοί παράγοντες, φαύλοι πολιτικοί οι οποίοι ηρνούντο για –πατριωτικούς δήθεν λόγους– να δώσουν στοιχεία και νούμερα. Υπήρξαν άνθρωποι από ελεγκτικές εταιρείες ή δημόσιες υπηρεσίες οι οποίοι δέχθηκαν πολύ σοβαρές απειλές επειδή επέμεναν να συγκεντρώσουν στοιχεία. Και βέβαια, όποιος άκουγε για σχέδιο κατανομής προσωπικού, οργανογράμματα staffing plan κ.λπ. γελούσε με την καρδιά του.
Πίσω από την «εθνική κυριαρχία» κρύβονταν και οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος, που ήθελαν να διορίζουν δικούς τους εφόρους σε κρίσιμες θέσεις, γενικούς διευθυντές, διοικητές νοσοκομείων κ.λπ. Το opengov ήταν μία εξαιρετική πρωτοβουλία, μόνο που στο τέλος, τους διορισμούς τους έκανε το αόρατο μαγειρείο του βαθέος ΠΑΣΟΚ, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και εκεί όρθωσε το ανάστημά του το εγχώριο σύστημα με το ατράνταχτο επιχείρημα «δεν θα μας πει η τρόικα ποιον θα διορίσουμε πού».
Εχουν γίνει πράγματα, υπάρχει πρόοδος, δεν πρέπει να είμαστε ισοπεδωτικοί. Κινδυνεύουμε όμως τώρα να κυλήσουμε στη δεκαετία του 1980, όταν φτάσαμε στο σημείο να διορίζονται αρχηγοί στις Ενοπλες Δυνάμεις αφότου είχαν αποστρατευθεί και αφού πέρασαν από την Κεντρική Επιτροπή κάποιου κόμματος. Εχει χαθεί ο έλεγχος και ο κ. Τσίπρας έχει ευθύνη να σταματήσει το ρεσάλτο που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Το είπε κομψά και εύστοχα ο «κορυφαίος Ευρωπαίος αξιωματούχος»: «Καταλαβαίνουμε ότι αυτή η κυβέρνηση βιάζεται να διορίσει όσους μπορεί γιατί το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. είχαν χρόνια που διόριζαν. Αλλά το έχουν παρατραβήξει!».
Σε μία ιδεατή χώρα θα ήταν τέλειο δύο νέοι πολιτικοί, με διαφορετικές καταβολές, να συμφωνούσαν να βάλουν τέρμα σε αυτό το αίσχος που ζούμε. Ο κ. Τσίπρας γιατί με την έως τώρα πρακτική του ακυρώνει ό,τι νεωτεριστικό ή φρέσκο υποτίθεται ότι θα έφερνε στο τραπέζι, ο κ. Μητσοτάκης γιατί θα σηματοδοτούσε μία νέα εποχή από αυτήν που το κόμμα –ίσως και η οικογένειά του– συμβόλιζε στο παρελθόν. Ξέρω ότι ακούγεται γραφικό. Μέχρι να καταλάβουμε ως χώρα πόσο γραφικοί γινόμαστε με τα πολιτικά ήθη και έθιμά μας, θα χρειαστεί να μας «πιέσει» η τρόικα για τα αυτονόητα. Τι ντροπή.
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
Καλύφθηκαν, όμως, πίσω από το επιχείρημα της «εθνικής κυριαρχίας» συνδικαλιστές, κομματικοί παράγοντες, φαύλοι πολιτικοί οι οποίοι ηρνούντο για –πατριωτικούς δήθεν λόγους– να δώσουν στοιχεία και νούμερα. Υπήρξαν άνθρωποι από ελεγκτικές εταιρείες ή δημόσιες υπηρεσίες οι οποίοι δέχθηκαν πολύ σοβαρές απειλές επειδή επέμεναν να συγκεντρώσουν στοιχεία. Και βέβαια, όποιος άκουγε για σχέδιο κατανομής προσωπικού, οργανογράμματα staffing plan κ.λπ. γελούσε με την καρδιά του.
Πίσω από την «εθνική κυριαρχία» κρύβονταν και οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος, που ήθελαν να διορίζουν δικούς τους εφόρους σε κρίσιμες θέσεις, γενικούς διευθυντές, διοικητές νοσοκομείων κ.λπ. Το opengov ήταν μία εξαιρετική πρωτοβουλία, μόνο που στο τέλος, τους διορισμούς τους έκανε το αόρατο μαγειρείο του βαθέος ΠΑΣΟΚ, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και εκεί όρθωσε το ανάστημά του το εγχώριο σύστημα με το ατράνταχτο επιχείρημα «δεν θα μας πει η τρόικα ποιον θα διορίσουμε πού».
Εχουν γίνει πράγματα, υπάρχει πρόοδος, δεν πρέπει να είμαστε ισοπεδωτικοί. Κινδυνεύουμε όμως τώρα να κυλήσουμε στη δεκαετία του 1980, όταν φτάσαμε στο σημείο να διορίζονται αρχηγοί στις Ενοπλες Δυνάμεις αφότου είχαν αποστρατευθεί και αφού πέρασαν από την Κεντρική Επιτροπή κάποιου κόμματος. Εχει χαθεί ο έλεγχος και ο κ. Τσίπρας έχει ευθύνη να σταματήσει το ρεσάλτο που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Το είπε κομψά και εύστοχα ο «κορυφαίος Ευρωπαίος αξιωματούχος»: «Καταλαβαίνουμε ότι αυτή η κυβέρνηση βιάζεται να διορίσει όσους μπορεί γιατί το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. είχαν χρόνια που διόριζαν. Αλλά το έχουν παρατραβήξει!».
Σε μία ιδεατή χώρα θα ήταν τέλειο δύο νέοι πολιτικοί, με διαφορετικές καταβολές, να συμφωνούσαν να βάλουν τέρμα σε αυτό το αίσχος που ζούμε. Ο κ. Τσίπρας γιατί με την έως τώρα πρακτική του ακυρώνει ό,τι νεωτεριστικό ή φρέσκο υποτίθεται ότι θα έφερνε στο τραπέζι, ο κ. Μητσοτάκης γιατί θα σηματοδοτούσε μία νέα εποχή από αυτήν που το κόμμα –ίσως και η οικογένειά του– συμβόλιζε στο παρελθόν. Ξέρω ότι ακούγεται γραφικό. Μέχρι να καταλάβουμε ως χώρα πόσο γραφικοί γινόμαστε με τα πολιτικά ήθη και έθιμά μας, θα χρειαστεί να μας «πιέσει» η τρόικα για τα αυτονόητα. Τι ντροπή.
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ