Ενός κακού, μύρια έπονται, όπως λέει και ο
σοφός λαός. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δέχεται το ένα χαστούκι μετά το άλλο και
κατά τα άλλα ψάχνει επενδυτικά… σωσίβια στη Ρωσία, τις Αραβικές χώρες και το
Ιράν και οργανώνει φιέστες.
Κάτω από αυτό το ωραίο και φαντασμαγορικό
περιτύλιγμα των ξένων αξιωματούχων που πατούν το πόδι τους στην Αθήνα και
κάνουν… εντύπωση, υπάρχει η προσγείωση και η σκληρή πραγματικότητα για την
ελληνική κυβέρνηση. Δεν είναι λίγο σε χρόνο dt να αποδομούνται όλα τα
περίτρανα σχέδιά της για χρέος, QE και β’ αξιολόγηση… Ενώ όμως αυτοί
έκαναν σχέδια, οι δανειστές γελούσαν.
Και πιο συγκεκριμένα, ο Ντάισελμπλουμ και
ο Ρέγκλινγκ. Δεν υπάρχει κάτι πιο επίσημο και πιο σαφές που
ουσιαστικά να υπογραμμίζει ότι η ελάφρυνση του χρέους μετατίθεται για μετά το
τέλος του τρίτου μνημονίου, ότι το QE για το επόμενο διάστημα απλά
αποτελεί ουτοπία και ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει παρατηρητής και όχι.. χορηγός του
ελληνικού προγράμματος.
Και έτσι… ξαφνικά, ο επικεφαλής
του Eurogroup και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας
(ESM) πέταξαν την τελειωτική βόμβα στην κυβέρνηση ότι το μόνο που μπορεί να
περιμένει είναι κάποια λίγα και βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του
ελληνικού χρέους, ενώ τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα αναβάλλονται στην
καλύτερη περίπτωση για το 2018, εάν και εφόσον το τρίτο μνημόνιο οδεύει προς
την επιτυχή ολοκλήρωση.
Και ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό,
ψάχνει λέξεις να πιαστεί και να δικαιολογηθεί. Εκφράζει αισιοδοξία πως τα
βραχυπρόθεσμα αυτά μέτρα θα έχουν σημαντικό κομμάτι της συνολικής πίτας των
μέτρων, σε μία στιγμή που τα επιτόκια είναι χαμηλά, ενώ η τεχνογνωσία του ΔΝΤ
θα είναι καθοριστική στο να προωθηθεί κάτι τέτοιο.
Αυτό με
την σειρά του δεν ικανοποιεί το ΔΝΤ οπότε δεν πρόκειται να συμμετέχει
οικονομικά στο ελληνικό πρόγραμμα για πολύ καιρό ακόμη, ενώ παράλληλα δεν βοηθά
και στο να δεχθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την ένταξη των ελληνικών
ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης QE, αφού και αυτή έχει δηλώσει
ότι εκτός του ότι πρέπει να κλείσει η β’ αξιολόγηση πρέπει και το χρέος της
Ελλάδας να είναι βιώσιμο ή να έχουν τεθεί μέτρα που να οδηγούν στο να γίνει
βιώσιμο. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, αλλά τα
μακροπρόθεσμα μέτρα. Και αυτά, σύμφωνα και με τις δηλώσεις Ρέγκλινγκ παραμένουν
και θα παραμείνουν άγνωστα και σίγουρα δεν πρόκειται να συμφωνηθούν αυτή τη
στιγμή.
Άρα η κυβέρνηση βρίσκεται στο σημείο
μηδέν, έχοντας «φάει» τόσο την ήττα από τις τηλεοπτικές άδειες και την πάταξη
του τριγώνου της διαπλοκής, όσο και από αυτά για τα οποία δεσμεύθηκε ο Αλέξης
Τσίπρας στη ΔΕΘ για το χρέος, σε μία στιγμή που η δημοσκοπική εικόνα του
ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει σε ρυθμούς ρεκόρ.
Η φούσκα του ΣΥΡΙΖΑ έσκασε και οι
ψηφοφόροι του Τσίπρα που πίστεψαν στο «θαύμα» που εξελίχθηκε σε βαθύτατο ψέμα,
τώρα συνωστίζονται στην έξοδο. O Αλέξης έχει αρχίσει και θυμίζει
επικίνδυνα τον ΓΑΠ, σε fast forward…
Ελευθερία Κούρταλη