Η χθεσινή ημέρα ανήκει σαφώς στον Μάριο Ντράγκι. Με τη μείωση
των επιτοκίων και την έναρξη προγράμματος αγορών ομολόγων και εγγυημένων τίτλων
ABS από τον Οκτώβριο, επιχειρεί μια ενίσχυση της ρευστότητας, με στόχο την
ανάπτυξη και την αντιμετώπιση του κινδύνου του αποπληθωρισμού.
Επιδιώκει μια ποσοτική χαλάρωση (και με τύπωμα χρήματος;) που
έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη σκληρή νομισματική πολιτική και την πολιτική
της λιτότητας που έχει «ως σημαία» η γερμανική ευρωπαϊκή πολιτική. Ετσι
επηρεάζεται σημαντικά η ασκούμενη δημοσιονομική πολιτική στην Ευρώπη.
Βέβαια
μια ορισμένη νομισματική πολιτική βοηθάει τη ζήτηση και την ανάπτυξη, αλλά δεν
μπορεί να υποκαταστήσει μια οργανωμένη πολιτική αναπτυξιακής μεγέθυνσης.
Φοβούμεθα ότι η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε θα αντιδράσουν. Δεν θα το αφήσουν να
περάσει εύκολα, θέτοντας «πλαίσιο» και «νέες προϋποθέσεις».
Πάντως είναι η αρχή ενός «μπρα ντε φερ» διαρκείας
μεταξύ της γερμανικής ευρωπαϊκής πολιτικής και όσων αντιτίθενται (Γαλλία,
Ιταλία κ.λπ.), αλλά και ΔΝΤ και Αμερικανών, με πολλές πτυχές.
Και βέβαια,
ενδιαφέρει πολύ τη χώρα μας η κατάληξη αυτής της διαμάχης, καθώς επηρεάζει το
θέμα της επανατοποθέτησης του ελληνικού προβλήματος (χρέος, επιτόκια, στόχοι
πλεονάσματος κ.λπ.). Αν και αυτού του τύπου οι ενδοευρωπαϊκές διαφορές είναι συνήθως
χρονοβόρες και υπάρχει ο κίνδυνος να καταλήξουν σε «κολοβούς συμβιβασμούς».
Ο Ντράγκι έκανε μια «μεγάλη κίνηση» και το τελικό
αποτέλεσμά της θα 'ναι θετικό και ανατρεπτικό αν δεν «λειανθεί» ή
«μπλοκαριστεί». Αντίθετα, το Παρίσι, στο οποίο είχαν επενδυθεί μεγάλες και
πρώιμες φιλοδοξίες από την κυβέρνηση, δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει τις σχετικές
προσδοκίες.
Οι συζητήσεις, η ανταλλαγή απόψεων και οι εκατέρωθεν
βολιδοσκοπήσεις φυσικά δεν βλάπτουν, μπορούν και να αποδειχθούν στη συνέχεια
χρήσιμες.
Οι φοροαπαλλαγές είναι ευπρόσδεκτες, αλλά περιορισμένης έκτασης. Στα
δύσκολα όμως θέματα (εργασιακά, συνδικαλιστικά, πλειστηριασμοί, απολύσεις,
Ασφαλιστικό κ.λπ.) υπάρχει, όπως φαίνεται, εμμονή της τρόικας.
Μπορεί να... πήγαμε στο Παρίσι, αλλά την... Αθήνα και το
«πικρό ποτήρι» στο τέλος Σεπτεμβρίου δεν το αποφεύγουμε!