"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία." Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ. )

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

.Μια παλιά αλλά επίκαιρη απορία

Αν κάτι με εξέπληξε στην αντιπαράθεση Βενιζέλου-Παπανδρέου τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα δεν ήταν οι θέσεις του ενός ή του άλλου. Γνωστές ήταν και απλώς επαναβεβαιώθηκαν. Ούτε, αν θέλετε, και το κλίμα που επικράτησε. 

Οι εντάσεις πάντα θα χαρακτηρίζουν τις πολιτικές αντιθέσεις. Εκείνο που κυρίως με ξάφνιασε ήταν η Royal Bank of Scotland. Το «σχοινί» που ο Παπανδρέου έδωσε στον Βενιζέλο για να τον κρεμάσει. Και ο οποίος, φυσικά, το αξιοποίησε.

Δεν ξέρω πώς και πότε προέκυψε η συγκεκριμένη «υποχρέωση», αλλά σίγουρα δεν δικαιολογεί την απουσία, για χάρη της, ενός πολιτικού αρχηγού από μια ιδιαίτερης σημασίας κομματική επέτειο και εκδήλωση. 

Αρα, το μοναδικό συμπέρασμα που αβίαστα συνάγεται είναι πως ο πρώην πρόεδρος του κόμματος ήταν αποφασισμένος να μην παραστεί στην εκδήλωση και ίσως ήθελε και να το δείξει επιλέγοντας να μην αναζητήσει κάποια σοβαρότερη και πειστικότερη δικαιολογία.

Ωστόσο, η επίκληση της Royal Bank of Scotland με έκανε να θυμηθώ κι ένα άλλο περιστατικό, που δείχνει -για τον μέσο πολίτη τουλάχιστον- ότι ο Γ. Παπανδρέου λειτουργεί σε κάποιες αντικειμενικά σοβαρές περιπτώσεις με τρόπο που εύλογα ερμηνεύεται ως επιπόλαιος. 

Και το περιστατικό αυτό δεν είναι άλλο από την εισήγησή του, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους Σαμαρά και Καρατζαφέρη, να επιλεγεί ως πρωθυπουργός της υπό σχηματισμό κυβέρνησης τον Νοέμβριο του 2011 ο Πετσάλνικος.

Προσωπικά δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο, συμβαίνει και να μην τον γνωρίζω, αλλά δεν νομίζω να έχει καταγραφεί η παρουσία του στην πολιτική ζωή του τόπου για οποιονδήποτε άλλο λόγο πέραν εκείνου της φιλίας του με τον Γ. Παπανδρέου, στην οποία αμετακίνητα πιστεύω ότι οφείλει τα όποια αξιώματα έχει καταλάβει.

Φυσικά δεν ήμουν ο μόνος που διερωτήθηκε τότε πώς ήταν δυνατό να έκρινε ο διαθέτων τότε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ηγέτης του ΠΑΣΟΚ ότι ο Πετσάλνικος ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις ενός πρωθυπουργού που θα πάσχιζε να αποτρέψει τον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Και σ' αυτή την απορία αδυνατώ και σήμερα να βρω απάντηση.


Η λίστα ιστολογίων μου

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

.

.