Συνεχίζεται και όπως όλα δείχνουν δεν υπάρχει
προοπτική οποιασδήποτε άλλης εξέλιξης στη μόνιμη πια αντιπαλότητα ανάμεσα στο
σχέδιο Ντράγκι για την ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία και την επίτευξη
αναπτυξιακών ρυθμών και στις επιδιώξεις της Γερμανίας και των συνοδοιπόρων της
για διατήρηση του δόγματος της σκληρής λιτότητας και της αυστηρής
δημοσιονομικής πολιτικής.
Το βέβαιο και το αισιόδοξο είναι ότι οι αντιδράσεις
του Βερολίνου δεν αποδεικνύονται αρκετές για ν' ακυρώσουν τη διακηρυγμένη
πολιτική του κεντρικού τραπεζίτη. Αντίθετα δίνουν την εντύπωση ότι ενισχύουν
την απόφασή του να συνεχίσει ανυποχώρητα την πολιτική που μετά την ανάληψη των
καθηκόντων του εξήγγειλε.
Πότε ακριβώς θα εκδηλωθούν ο νέες κινήσεις της
τράπεζας δεν είναι γνωστό, αλλά οπωσδήποτε πριν από το τέλος του χρόνου και
αφού θα έχουν δημοσιοποιηθεί προηγουμένως οι εκτιμήσεις της για τον πληθωρισμό
και την ανάπτυξη.
Αλλά οι αντιδράσεις της άλλης πλευράς δεν
χρειάζονται αφορμές για να εκδηλωθούν. Η πολιτική του Βερολίνου και των
προσκείμενων σ' αυτό κρατών-μελών της Ευρωζώνης είναι προδιαγραμμένη και
εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους.
Ακόμη και με τη διάδοση αβάσιμων φημολογιών
όπως έγινε πρόσφατα, όπου διάφορα μέσα ενημέρωσης διακινούσαν την «πληροφορία»
ότι σχεδιάζει ν' αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προκειμένου να
διαδεχθεί τον Ναπολιτάνο στο αξίωμα του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Αλλά τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει. Κι όλα
δείχνουν ότι η άτυπη βεντέτα του με τους Γερμανούς θα συνεχιστεί μέχρι την
εκπνοή της πενταετούς θητείας του. Ούτε εκείνος είναι διατεθειμένος να
υποχωρήσει στις πιέσεις τους, ούτε οι Γερμανοί ν' αποδεχθούν την πολιτική του.
Αλλά φυσικά οι λαοί της Ευρώπης που διψούν για ανάπτυξη και απασχόληση
προσβλέπουν στις νέες παρεμβάσεις.
.png)
