Δεν υπάρχει και δεν νομίζω να υπάρξει στο μέλλον
πρόβλημα ανάλογο με αυτό που αντιμετωπίζει από χθες ο πρόσφατα εκλεγείς
πρόεδρος της Κομισιόν. Και δεν είναι αποκλειστικά προσωπικό του το πρόβλημα,
αλλά έχει να κάνει με την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη λειτουργία της και την
αξιοπιστία της.
Οπως και να το κάνουμε, ο εκλεκτός των Ευρωπαίων και πρώτος
στην ιεραρχία της ΕΕ αποδεικνύεται ότι κυβερνούσε επί σειράν ετών μια χώρα που
εν γνώσει του (ή μήπως και εμπνεύσει του;) λειτουργούσε ως μηχανισμός
διευκόλυνσης φοροφυγάδων και στέρησης τεράστιων ποσών από τα δημόσια ταμεία
πολλών χωρών, μεταξύ των οποίων φυσικά και η δική μας.
Ποια θα είναι η συνέχεια δεν το ξέρω και ούτε μπορώ να
το προβλέψω. Εκτιμώ ότι μάλλον θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να
πέσει η υπόθεση στα μαλακά και να αποσυνδεθεί, αν γίνεται, από τον Γιούνκερ.
Αλλά μια τέτοια τακτική κάθε άλλο παρά λύνει το πρόβλημα. Και κάθε άλλο παρά
προστατεύει τον Γιούνκερ και το κύρος του αξιώματος το οποίο κατέχει.
Καλώς ή κακώς (κατά την ταπεινή μου άποψη καλώς) ο
Γιούνκερ θα αποτελεί εφεξής για όποιον πολιτικό ή δημοσιογράφο το θελήσει το
σύμβολο της οργανωμένης φοροδιαφυγής.
Ο καθένας θα βρίσκει την ευκαιρία να
χλευάζει διακηρύξεις, αποφάσεις ή εξαγγελίες των θεσμικών οργάνων της
Ευρωπαϊκής Ενωσης που θα αφορούν το θέμα της φοροδιαφυγής, από τη στιγμή που θα
είναι σε θέση να επικαλεστεί τη θεσμοθετημένη συμβολή των τραπεζών του
Λουξεμβούργου σε τέτοιες δραστηριότητες.
Σε άλλες εποχές δεν νομίζω ότι θα υπήρχαν αμφιβολίες ως
προς τη λύση που θα έπρεπε να δοθεί. Ισως μάλιστα να είχε ήδη δοθεί. Και φυσικά
από τον όποιον βρισκόταν στη θέση του Γιούνκερ.
Ο οποίος δεν θα μπορούσε να
αρνηθεί πως γνώριζε και ενέκρινε την πρακτική του τραπεζικού συστήματος της
χώρας του και πως έχει την ηθική υποχρέωση να προστατεύσει το κύρος του θεσμού
τον οποίο εκπροσωπεί.
Τι θα κάνει ο Γιούνκερ θα το δούμε. Αλλωστε, οι
δημοσιογραφικές αποκαλύψεις μόλις άρχισαν. Εχουμε μακρύ δρόμο μπροστά μας.
.png)
