.Ο πρωθυπουργός πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του

Τη γνώμη μας ως antinews για τον Αλέξη Τσίπρα την ξέρουν οι αναγνώστες. Άλλοι συμφωνούν, άλλοι διαφωνούν. Άλλωστε υπέρτατος κριτής είναι ο ελληνικός λαός κι εφόσον αυτός επέλεξε τον νυν πρωθυπουργό για ηγέτη του, ποιοι είμαστε εμείς να τον αμφισβητήσουμε;

Ωστόσο, κάθε ηγέτης στα δύσκολα κρίνεται και ο κ. Τσίπρας θα κριθεί τώρα που η πατάτα καίει στα χέρια του. Οι αποφάσεις που καλείται να πάρει ο ίδιος και όχι κανείς άλλος είναι πράγματι δύσκολες και θα κρίνουν τη μοίρα της χώρας και το πολιτικό μέλλον του ίδιου.

 Καλώς ή κακώς ένας 40άρης πολιτικός, άφθαρτος, αρεστός σε πολύ κόσμο και χωρίς τα βάρη του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος ασφαλώς και θα ήθελε να κυριαρχήσει για την επόμενη 20ετία.

Όμως, για να το κάνει αυτό ο κ. Τσίπρας πρέπει να έχει χώρα να κυβερνήσει ή τουλάχιστον πρέπει να παραδώσει –όταν έρθει η ώρα- τη χώρα που παρέλαβε.

Εδώ και 2,5 μήνες η κυβέρνηση αναλώνεται σε ατέρμονες συζητήσεις για το πώς θα αλλάξει η Ευρώπη, όχι πώς θα αλλάξει η Ελλάδα. Έχουμε ακούσει για σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ που μαζί με άλλες επαναστατικές δυνάμεις θα ανατρέψουν την καθεστηκυία τάξη στην Ευρώπη.

Δυστυχώς διαψεύστηκε. Ούτε η Ευρώπη αλλάζει, ούτε οι σύμμαχοι έρχονται.

Έχουμε ακούσει επίσης ότι δεν έχουμε ανάγκη τα λεφτά των δανειστών και μπορεί να δανειστούμε από το Πεκίνο και τη Μόσχα. Δυστυχώς τα ταξίδια της κυβέρνησης και στις δύο πόλεις απέδειξαν ότι είναι όνειρο απατηλό η απαγκίστρωση από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ, τουλάχιστον στη φάση αυτή που η χώρα χρωστάει πολλά δις και έχει ανάγκη κι άλλα.

Μέσα στους 2,5 αυτούς μήνες γνωρίσαμε και τον Βαρουφάκη, αυτόν τον απίθανο οικονομολόγο που έγινε ο επίσημος διαπραγματευτής της χώρας (μαζί με Παναρίτη και Σία) και γελάει μαζί του όλος ο πλανήτης. Ο άνθρωπος που δεν πάτησε ακόμη στο υπουργείο, που αγνοεί τα βασικά δημοσιονομικά μεγέθη, που νομίζει ότι τα ξέρει όλα, που κάνει διαλέξεις για την οικονομία στο Eurogroup, έχει πληγώσει τόσο πολύ τη χώρα και η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη.

Βεβαίως δεν είναι μόνος και δεν κάνει του κεφαλιού του. Πήρε «γραμμή» ο άνθρωπος και λειτουργεί έτσι, η ευθύνη είναι συλλογική. Θέλετε η άγνοια της «πρώτη φορά Αριστερά»; Θέλετε ένας παραμορφωτικός φακός με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τον κόσμο; Θέλετε συγκεκριμένο σχέδιο που τηρείται πιστά από συγκεκριμένους επιχειρηματίες και το «λόμπι της δραχμής»;

Ότι κι αν είναι εδώ και πολύ καιρό ο ελληνικός λαός είναι θεατής μιας ατέρμονης συζήτησης που δεν βγάζει πουθενά. Αντιθέτως, έχει προκαλέσει τεράστια ζημιά στην πραγματική οικονομία, η χώρα επέστρεψε στην ύφεση, οι τράπεζες καταρρέουν, η ρευστότητα στην αγορά δεν υφίσταται, είμαστε ένα βήμα πριν τον περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων. Και το σπουδαιότερο: Η Ελλάδα είναι για πρώτη φορά ένα βήμα πριν από τη στάση πληρωμών.

Όσο κι αν τα ξένα μέσα ενημέρωσης υπερβάλλουν και θέτουν εκβιαστικά διλήμματα η πραγματικότητα είναι μία: Η χώρα με το ζόρι πληρώνει τις δόσεις στους δανειστές και πολύ δύσκολα θα καταφέρει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της τους επόμενους μήνες. Είτε θα κηρύξει στάση πληρωμών στο εξωτερικό είτε θα πάψει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις.

Και ο κόσμος, ακόμη και τις μέρες που πέρασαν, περιμένει με αγωνία το επόμενο επεισόδιο του θρίλερ. Ένας απλός άνθρωπος της επαρχίας, έλεγε την ημέρα του Πάσχα: 

«Και παλιά δεν είχαμε να φάμε, περνούσαμε δύσκολα, όμως, την ημέρα της Λαμπρής το καίγαμε. Και αρνιά και γλέντια και χαρές σε όλες τις γειτονιές. Τώρα τι; Όλοι μιλάνε για την κρίση, για την τρόικα, για τη συμφωνία, για τη χρεοκοπία. Όλοι με τα μούτρα κατεβασμένα περιμένουν τη Σταύρωση ή την Ανάσταση».

Ακριβώς έτσι είναι. Η χώρα ζει μια εθνική κατήφεια η οποία προκλήθηκε αφενός από μια πενταετή ύφεση και αφετέρου από την αδυναμία να βρεθεί λύση στα αδιέξοδα. Η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς σε όλα όσα υποσχέθηκε στους πολίτες, έκαψε κάθε ελπίδα για το διαφορετικό. Ούτε η Ευρώπη αλλάζει, ούτε κεφάλαια από άλλες χώρες ήρθαν, ούτε σωτηρία από το ξανθό ή το κίτρινο γένος βλέπουμε, ούτε οι μαγικές συνταγές των Χάρι Πότερ της Αριστεράς έφτασαν ποτέ.

Και τώρα τι; Η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και είναι η ώρα για τις οριστικές αποφάσεις τις οποίες μόνον ο πρωθυπουργός μπορεί να πάρει.

Αν λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να σώσει τη χώρα και τον εαυτό του πρέπει άμεσα να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Να κάνει ρήξεις μέσα στο κόμμα του, να συγκρουστεί με τους ακραίους, να διώξει από κοντά του τους απίθανους συμβούλους και υπουργούς. 

Ο πρωθυπουργός πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να επιδιώξει έναν έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές. Θα υπάρξουν θυσίες του ελληνικού λαού. Θα έρθει ξανά κλάμα, κάποιοι θα πονέσουν περισσότερο από άλλους.

 Όμως, εδώ που έφτασαν τα πράγματα δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.

Καλώς ή κακώς η διάσωση της χώρας βρίσκεται στα χέρια του, σύμφωνα με την εντολή που του έδωσε ο ελληνικός λαός. Ήρθε η ώρα να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει και στο τέλος θα κριθεί.

Η διάσωση της χώρας περνά από τη δική του κρίση. Αν θέλει να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο τότε ας αναλάβει τις ευθύνες του για το δράμα που θα ακολουθήσει. Αλλιώς ας πάρει τις δύσκολες αποφάσεις. Δύο δρόμοι υπάρχουν, στην ουσία ένας.