.Ποιοι παίζουν το παιχνίδι του Σόιμπλε;

Γιώργος Καρελιάς 

Υποτίθεται ότι δεν υπάρχει (θεσμικός) τρόπος για να βγει, δηλαδή να εξωπεταχθεί, η Ελλάδα από το ευρώ. Επομένως, απομένουν δύο τρόποι. Ο αντιθεσμικός, δηλαδή να υποχρεωθεί με οικονομική πίεση, και ο εθελοντικός, δηλαδή να φύγει μόνη της.

Σ’ αυτόν τον τελευταίο θα επιμείνουμε σήμερα, παρά το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι καμιά σημαντική πολιτική δύναμη δεν το θέτει και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ της παραμονής.

Το θέμα επανέρχεται εξ αντικειμένου, αφού δημοσιεύονται ξανά πληροφορίες ότι το έθεσε ο Σόιμπλεστον Βαρουφάκη (εδώ). Βεβαίως, ο δικός μας υπουργός το διέψευσε. Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά. Ακριβώς οι ίδιες πληροφορίες εμφανίστηκαν και πριν από δύο μήνες (εδώ).

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι αυτά είναι μόνο δημοσιογραφικές πληροφορίες, που μπορεί να μην επιβεβαιώνονται, έχουμε κι άλλα, πιο έγκυρα. Την ίδια ακριβώς αποκάλυψη έχει κάνει και ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, επικαλούμενος τον συνάδελφό του της Γερμανίας (εδώ). 

Κι αν αυτό δεν μας αρκεί, υπάρχει και κάτι πιο απτό. Την ίδια «φιλική» υπόδειξη είχε κάνει ο Σόιμπλε στονΒενιζέλο το 2011 και την έχει επιβεβαιώσει ο δικός μας πρώην υπουργός αρκετές φορές (εδώ).

Η επιμονή αυτή του Σόιμπλε αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα, καθώς τα εμπόδια για την επίτευξη της συμφωνίας φαίνεται ότι είναι πρωτίστως εσωτερικά:

1.        Εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όπως δείχνουν οι σφοδρές αντιδράσεις που συναντά το ενδεχόμενο συμφωνίας, πρωτοστατούντων πολύ προβεβλημένων στελεχών του (Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνης, Στρατούλης κ.ά).

2.        Στην αντιπολίτευση, κυρίως στη ΝΔ, όπου καλλιεργείται ήδη το έδαφος να βγάλουν την ουρά τους απέξω, αφήνοντας τον Τσίπρα και τη χώρα στο έλεος των πιο αντιευρωπαϊκών, δυνάμεων και προσώπων, του ΣΥΡΙΖΑ.

Το βασικό πρόβλημα, ασφαλώς, βρίσκεται στο κυβερνητικό στρατόπεδο και είναι ευθύνη του πρωθυπουργού να το αντιμετωπίσει. Αν πιστεύει, όπως διοχετεύεται από κάποιες κυβερνητικές πηγές, ότι όσοι αντιδρούν στη συμφωνία εξ αντικειμένου «παίζουν το παιχνίδι του Σόιμπλε», έχει την ευθύνη να τους το καταστήσει σαφές. Κι αν δεν το κατανοήσουν, να πάρει τα μέτρα του. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν υπουργοί, που εξακολουθούν να υπονομεύουν την κυβέρνηση στην οποία μετέχουν.

Για την αντιπολίτευση τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν υποχρεούται να υπερψηφίσει μια συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση. Και όχι μόνο επειδή αυτό έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση. Μπορεί να επικαλεστεί ότι (θα) είναι χειρότερη από αυτήν που η ίδια επιδίωκε (mail Χαρδούβελη).

Αυτά υπό κανονικές συνθήκες, δηλαδή αν ο Τσίπρας έχει διασφαλίσει την υπερψήφιση της συμφωνίας από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Σε διαφορετική περίπτωση, δηλαδή αν υπάρχει κίνδυνος η συμφωνία να καταψηφιστεί από 13 κυβερνητικούς βουλευτές, η φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση δεν δικαιούται να παίξει με τη φωτιά.

Προέχει η διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, τις διαφορές της με τον ΣΥΡΙΖΑ θα τις λύσει μετά. Διαφορετικά και η αντιπολίτευση -όπως και οι ανόητοι του ΣΥΡΙΖΑ- θα παίξουν το παιχνίδι του Σόιμπλε. Και δεν εννοούμε κάποια «συνωμοσία» εκ μέρους του. Ανοιχτά το λέει ο άνθρωπος.

Θα του κάνουν τη χάρη;