.Παίζουν τις κουμπάρες με την Τρόικα

Ενώ η Ελλάδα νομίζει ότι την... σκαπούλαρε και πάει διακοπές αμέριμνη, στην κυβέρνηση παίζουν ανόητα παιχνιδάκια απειλώντας ακόμη και τη συμφωνία που υπέγραψαν και συνεχίζοντας να κάνουν ζημιά στην οικονομία

Έχει... τερματίσει η ανοησία σ' αυτή τη χώρα και πλέον το λέμε δυνατά: Ο Βαρουφάκης και ο Λαφαζάνης έχουν δίκιο: Μια δραχμούλα μας πρέπει, ένα παράλληλο νόμισμα, ένα IOU. Δεν είμαστε καλύτεροι για τίποτε άλλο και η καταστροφή τελικά μας αξίζει.

 

Διότι πώς αλλιώς να εξηγήσεις το φαινόμενο να θέλουμε να κλείσουμε τη συμφωνία με την τρόικα μέχρι τις 20 Αυγούστου αλλά να γίνεται χαμός και τα κλιμάκια των δανειστών να μην έρχονται στην Αθήνα.

Αφού η Ελλάδα προσκύνησε τους ξένους για νέο δάνειο και η κυβέρνηση ξεφτιλίστηκε σε τέτοιο βαθμό που υπό νορμάλ συνθήκες δεν θα έπρεπε να υπάρχει, τώρα δεν τα... βρίσκουν σε ανούσια πράγματα.

Η τρόικα δεν έρχεται π.χ. γιατί η Αθήνα δεν έστειλε επίσημη πρόσκληση στο ΔΝΤ. Προφανώς πρόκειται για παιχνιδάκι των ξένων αλλά έχει και καλύτερο.

Διαμήνυσαν στους τροικανούς, στον Κοστέλο και την... Δρακουλέσκου ότι τους έκλεισαν ξενοδοχείο 45 χιλιόμετρα από τα υπουργεία στο κέντρο και καλό είναι να γίνονται εκεί τα ραντεβού και οι διαπραγματεύσεις. 

Τους είπαν ότι το κάνουν για την... ασφάλειά τους αλλά μόλις άκουσε η τρόικα αυτό τους απάντησε: Είστε τρελοί, σιγά μην πάμε και στη Λειβαδιά για σουβλάκια.

Έχει και συνέχεια η ανοησία. Δεν έβρισκαν χώρο να κάνουν τις συναντήσεις. Άλλος είπε στο φουαγιέ ξενοδοχείου, άλλος σε υπόγειο των... Εξαρχείων, ο τρίτος στο γενικό λογιστήριο και οι «κουμπάρες» συνεχίζονται.

Το αποκορύφωμα: Η κυβέρνηση που υπέγραψε το χειρότερο μνημόνιο το οποίο στο άρθρο 1 έχει τη ρητή δέσμευση για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με την τρόικα στην Αθήνα, τώρα δεν τους... αναγνωρίζει. 

Λένε λοιπόν ότι το μισό υπουργικό συμβούλιο δεν θέλει να συναντήσει τους τροικανούς και το άλλο μισό δεν έχει πρόβλημα. Κάποιοι φοβούνται να βγάλουν φωτογραφίες με την Δρακουλέσκου και τους άλλους διότι πιστεύουν ότι θα στιγματιστούν για μια ζωή. 

Και θα πέσει και άγριο ξύλο αργότερα.

Για παράδειγμα ο επαναστάτης Πάνος. Πώς να βάλει τα καλά του και να υποδεχθεί την τρόικα στο Πεντάγωνο όταν έκανε καριέρα ως αντιμνημονιακός; Πώς να φωτογραφηθεί με τους μισητούς εχθρούς όταν η πολιτική του ύπαρξη οφείλεται ακριβώς στο αντίθετο; 

Εν τέλει, πώς θα... πέσει στα τέσσερα όταν αυτός κατηγορούσε όλους τους άλλους για το αντίθετο;

Αλλά και οι «αριστεροί» υπουργοί, πώς να δεχθούν την τρόικα όταν ξέρουν ότι έγιναν κυβέρνηση επειδή έλεγαν αρλούμπες στον ελληνικό λαό; 

Για σκεφτείτε τον Σταθάκη, τον Τσακαλώτο, τον Σκουρλέτη ή τον Κατρούγκαλο να φωτογραφίζονται όλο περηφάνια δίπλα στους τροικανούς. Αυτοί δεν ήταν που είχαν γίνει νονοί και τους βάφτισαν Θεσμούς;

Η δε Ζωή Κωνσταντοπούλου; Υπάρχει μεγαλύτερο βασανιστήριο από το να την βάλεις να δεχθεί τους δανειστές ενώ μέχρι σήμερα είχε συναντήσεις με τους ξυπόλητους και πειναλέους οικονομολόγους της Επιτροπής για το... επονείδιστο χρέος;

Κι ενώ η Ελλάδα νομίζει ότι την... σκαπούλαρε και πάει διακοπές αμέριμνη, στην κυβέρνηση παίζουν ανόητα παιχνιδάκια απειλώντας ακόμη και τη συμφωνία που υπέγραψαν και συνεχίζοντας να κάνουν ζημιά στην οικονομία.

Γι' αυτό σας λέμε: Μήπως τελικά μας πρέπει μια καταστροφή μπας και ξυπνήσουμε;