Έχουμε γράψει κατά καιρούς ότι οι αρχαίες
ελληνικές τραγωδίες βασίζονταν στην ύβρι και τη νέμεση. Η μία ακολουθεί την
άλλη και όσοι επιχείρησαν να ξεχάσουν ότι είναι αλληλένδετες απλά την...
πάτησαν. Οι αλαζόνες, οι τυχαίοι, οι τυχάρπαστοι και κυρίως τα πολιτικά φρικιά
απ' όπου κι αν προέρχονται είναι εμφανώς αδιάβαστοι. Ούτε το βασικό δόγμα της
αρχαίας Ελλάδας δεν κατάφεραν να μάθουν.
Ένας από αυτούς και ο
Πάνος Καμμένος και φυσικά το φιλαράκι του ο Αλέξης που αναπαύεται προς το παρόν
στις δάφνες της δημοφιλίας του αλλά υπεροπτικά δεν βλέπει ότι πλησιάζει η
νέμεσις.
Τα αυγά που έφαγε ο
ανεξάρτητος ψεκασμένος στην Κω και οι εικόνες που κυκλοφορούν πλέον παντού
είναι το πολιτικό του τέλος. Δεν πάει άλλο με αυτόν τον απίθανο τύπο που σε
ομαλές πολιτικές συνθήκες και σε άλλες εποχές δεν θα σκούπιζε ούτε το χαλάκι
του Μεγάρου Μαξίμου. Ο Πάνος Καμμένος νομίζει ότι μπορεί να κυκλοφορεί
ελεύθερος, καμαρωτός σαν στρατηγός ακούμπωτος και να δίνει διαταγές στο
στράτευμα. Νομίζει ότι μπορεί να πουλάει φούμαρα αντιμνημονιακά και στη
συνέχεια να υπογράφει τα μνημόνια. Και νομίζει ότι θα περνά συνεχώς ο λαϊκισμός
του δήθεν πολέμου κατά της διαπλοκής όταν και ο ίδιος είναι μέρος ενός
συστήματος που αν το ήξερε ο κόσμος θα πέταγε εκτός από αυγά και πέτρες.
Τα γεγονότα στην Κω απλά
επιβεβαιώνουν αυτό που λέει ο λαός «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η
κακιά του ώρα».
Αλλά δεν είναι ο
Καμμένος το θέμα, αυτός είναι τόσο μικρός και τόσο ανύπαρκτος που σε λίγους
μήνες δεν θα ασχολούμαστε άλλο μαζί του. Το μείζον θέμα είναι ο Αλέξης Τσίπρας
και η ύβρις σε βάρος της χώρας του. Εδώ και 8 μήνες η Ελλάδα ζει πρωτοφανείς
πολιτικές και οικονομικές διαδικασίες. Ο πρόεδρος του 15μελούς του ΣΥΡΙΖΑ
κατάφερε να μετατρέψει μια χώρα που βάδιζε με σταθερά, ευρωπαϊκά, βήματα σε
χώρα της Αφρικής ή και ακόμη χειρότερα. Με μια πρωτοφανή αλαζονεία κυβερνά και
με μια πρωτοφανή υπεροψία ρυθμίσει τις τύχες ενός ολόκληρου λαού. Καταπατώντας
κάθε έννοια δημοκρατικών και συνταγματικών διαδικασιών και δυστυχώς βρίσκοντας
σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή άξιο σύμμαχό του τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για
τον οποίο θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.
Τόσα καραγκιοζιλίκια
μαζεμένα δεν έχει ξαναδεί ο τόπος. Να σφάζονται μεταξύ τους οι πρώην «αριστεροί
σύντροφοι» με τέτοιο μένος; Είναι αυτό σοβαρό κόμμα που κυβερνά;
Όχι. Είναι αποτέλεσμα
της αλαζονικής συμπεριφοράς ενός παλιόπαιδου που ευνοήθηκε από τις συγκυρίες,
βρήκε μερικά άλλα... καλόπαιδα και κυβερνά τη χώρα. Είναι η ύβρις ενός έσχατου
που έγινε πρώτος στον ιδεολογικοπολιτικό αχταρμά της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Βεβαίως έχουν όλα τα κόμματα και ο λαός ευθύνη για τα φαινόμενα τύπου Τσίπρα ή
Καμμένου.
Τα αυγά στην Κω είναι μόνον η αρχή. Το
επόμενο στάδιο θα είναι χειρότερο, ειδικά τώρα που έμπλεξαν με τα ιερά και τα
όσια της Ελλάδας. Το μεταναστευτικό θα γίνει η ταφόπλακά τους. Μετά τον Πάνο
έρχεται η σειρά του Αλέξη και θα είμαστε στο απέναντι πεζοδρόμιο να γελάμε με
την τιμωρία τους, με την ξεφτίλα τους, με το πολιτικό τους τέλος.