Απολογισμό εξαμήνου έκανε η Ζωή αλλά
μάλλον πρόκειται για την τελευταία της, την αποχαιρετιστήρια συνέντευξη τύπου
που κράτησε 3 ώρες αφού ο άνθρωπος δεν αλλάζει ούτε στα… τελευταία του.
Τα είπε όλα και ξεθύμανε
αφού το έργο της είναι μεγάλο όλο αυτό το διάστημα. Ήθελε χρόνο για να πει πώς
έχει τρελάνει την Ελλάδα, πώς έχει υποβαθμίσει το κοινοβούλιο, πώς έχει
καταφέρει να στρέψει όλα τα πολιτικά κόμματα εναντίον της και τη μεγαλύτερη μερίδα
του ελληνικού λαού να παίρνει… αντικαταθλιπτικά προκειμένου να την αντέξει.
Και τι δεν είπε η κυρία
Ζωή εκμεταλλευόμενη τη θέση της και το βήμα που της δίνουν τα media αφού
πρόκειται για μια «ιδιαίτερη» προσωπικότητα για να μην πούμε τίποτε χειρότερο.
Αλλά αυτό που είπε για
άλλη μια φορά είναι για τη σχέση της με τον Τσίπρα. «Με συνδέει σχέση
συντροφικότητας, ειλικρίνειας και πραγματικά τον τιμώ για την προσφορά που
έκανε στον δημόσιο βίο και τη δημόσια ζωή».
Θα μας τρελάνει πριν
τρελαθεί κι αυτή και ο πρωθυπουργός; Ποια σχέση συντροφικότητας αν πλακώνονται
πίσω από τις πόρτες; Κι αν είναι έτσι τότε κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό.
Είναι
συνεννοημένοι να κάνουν όσα κάνουν και μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Είναι και οι
δύο για το φρενοκομείο προτού μας στείλουν όλους ομαδικά.
Τον τιμά για την
προσφορά του στο δημόσιο βίο.
Μα που προσέφερε ο Τσίπρας κάτι; Διέλυσε την
Ελλάδα και συνεχίζει να τη διαλύει. Και χαρακτηριστικό παράδειγμα της διάλυσης
είναι η τοποθέτησης της Ζωής στο τρίτο κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα. Ποια είναι η
προσφορά του στην Ελλάδα; Έλεος πια.
Επιτέθηκε σε όλους όσοι
δεν σκύβουν το κεφάλι απέναντί της. Στον Μάρδα, στον Στουρνάρα, στα κόμματα που
την περνούν γενεές δεκατέσσερις. Μάλιστα απείλησε ξανά τον Στουρνάρα εμμέσως με
προσαγωγή για να καταθέσει σε μια από τις ηλίθιες επιτροπές της τις οποίες
πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Μέχρι και στο Γραφείο
Προϋπολογισμού της Βουλής επιτέθηκε γιατί τόλμησε ο οικονομολόγος Λιαργκόβας να
παρουσιάσει με τα πιο μελανά χρώματα την οικονομία. Ήταν… πολιτική παρέμβαση μας
είπε η κυρά Ζωή.
Και δεν είναι πολιτικές παρεμβάσεις πέραν του ρόλου της οι
συνεχείς προσβολές σε αντίπαλούς της ή ακόμη και οι ανόητες επιτροπές με τους
ξυπόλυτους που κυκλοφορούν και λένε για το χρέος.
Είπε κι άλλα η κυρά Ζωή
αλλά τι νόημα έχει να μιλά κανείς γι’ αυτά. Τι νόημα έχει να γράφει κανείς για
μια ατάλαντη, ιδιαίτερη προσωπικότητα, πορφυρογέννητη, βολεμένη κόρη με
επιδόματα της μαμάς και τον… αέρα του μπαμπά.
Που ταλαιπωρεί τον ελληνικό λαό
και το δημοκρατικό πολίτευμα. Και που σίγουρα έχουν μετανοιώσει όσοι την
ψήφισαν πριν του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως όλα δείχνουν η
συνέντευξη της κ. Προέδρου ήταν το τέλος της στο ρόλο που της ανατέθηκε και τον
υποβάθμισε και η αρχή μιας άλλης… πολιτικής πορείας.
Γιατί είναι σίγουρο ότι η
γυναίκα έχει βλέψεις για αρχηγός των ατάκτων. Του Λαφαζανικού μπλοκ; Του
Λαπαβίτσα και των λοιπών ακροαριστερών; Μήπως του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των λοιπών
μπαχαλάκηδων; Η ουσία είναι ότι η… συντροφικότητα με τον Αλέξη μάλλον δεν θα
μας γλιτώσει από έναν ακόμη γραφικό που θέλει να σώσει τη χώρα.
Που μοιάζει σαν
όλους εκείνους που λένε «δεν θα γίνω για μια μέρα πρωθυπουργός;» και στη
συνέχεια τους κλείνουν στο Δαφνί.
Πόσο χαμηλά θα πέσει η Ελλάδα;