O μπάρμπα Αλέκος Φλαμπουράρης, γνωστός και
ως «παππούς» των παιδιών του πρωθυπουργού, μίλησε και μετέφερε τις απόψεις του
Τσίπρα ο οποίος κρύβεται τελευταία.
Είπε ότι αν μετά τις
εκλογές δεν υπάρξει αυτοδυναμία δεν θα οδηγηθεί η χώρα σε νέες κάλπες. Είπε
επίσης ότι ο γίγαντας της οικονομικής επιστήμης Βαρουφάκης είναι αχάριστος και
δεν θα είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Ποιος τους το ζήτησε;» αναρωτήθηκε αλλά
ομοίως θα μπορούσε να πει κανείς: «Θα τον χάλαγαν τον ΣΥΡΙΖΑ 140 χιλιάδες
σταυροί από έναν άνθρωπο που εκπροσωπεί ακριβώς την τρέλα των Ελλήνων ψηφοφόρων
που ψηφίζουν ό,τι τους βαρέσει στο κεφάλι;»
Είπε κι άλλα ο μπάρμπα
Αλέκος αλλά ας μείνουμε στο ότι δεν θα κάνουμε νέες εκλογές. Είναι μιας σοβαρή
προσέγγιση και ταυτόχρονα πονηρή αφού ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει ότι αυτή τη στιγμή
κανένα κόμμα δεν μπορεί να είναι αυτοδύναμο. Πιέζει έτσι τους πολίτες να
στηρίξουν ΣΥΡΙΖΑ για να μην πάμε σε περίοδο ακυβερνησίας.
Όμως, έχει ιδιαίτερη
σημασία το γεγονός ότι την ώρα που το Μαξίμου κόβει τις γέφυρες με όλα τα
κόμματα, συγκρούεται ακόμη και για αστεία διαδικαστικά θέματα, πολώνει
επικίνδυνα το κλίμα με τις εμμονές του, επιμένει να μιλά για κυβέρνηση μετά τις
εκλογές έτσι κι αλλιώς.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο
αυτό και μάλλον ο Τσίπρας έχει κάτι στο μυαλό του. Είναι γνωστός τακτικιστής αν
και παντελώς άσχετος και εκτός τόπου και χρόνου με τις προβλέψεις που έχει
κάνει. Αλλά για να λέει ότι δεν θα υπάρξει ακυβερνησία μετά τις εκλογές τα εξής
έχει στο μυαλό του:
1.Είτε ξέρει κάτι που
εμείς δεν ξέρουμε σε ότι αφορά το πολιτικό ρεύμα. Μπορεί να του έχουν πει π.χ.
ότι θα πάρει 40% και το πίστεψε μη βλέποντας ότι του έχουν φύγει όλα τα στελέχη
από τις τοπικές οργανώσεις. Έτσι πιστεύει ότι θα κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση
χωρίς να έχει κανέναν ανάγκη.
2.Μπορεί να έχει κάνει
κάποιο κρυφό ντιλ με ένα από τα κόμματα, πλην της ΝΔ θέλουμε να πιστεύουμε και
όλη αυτή η πολιτική σύγκρουση να είναι για τα μάτια του κόσμου. Θα μπορούσε
δηλαδή να έχει γίνει μια παρασκηνιακή συμφωνία των κομμάτων ώστε να φτιάξουν
πάση θυσία μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και ανάλογα με τα ποσοστά που θα
πάρουν να διαμορφωθούν και οι συσχετισμοί.
3.Το τρίτο είναι ότι ο
κ. Τσίπρας έτσι κι αλλιώς θα φύγει μετά τις εκλογές και σε περίπτωση που ο
ΣΥΡΙΖΑ δεν… σαρώσει, πράγμα δύσκολο. Δηλαδή να έχει πει στα κόμματα ότι χωρίς
αυτοδυναμία θα κάτσει στο τραπέζι με τους άλλους αρχηγούς, θα βρουν ένα πρόσωπο
κοινής αποδοχής για πρωθυπουργό και μερικούς ακόμη για το υπουργικό συμβούλιο
και θα συγκροτήσουν μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Ο Τσίπρας απλά δεν θα είναι
πρωθυπουργός γιατί φτάνει πια που επί επτά μήνες έχει διαλύσει τα πάντα.
4.Υπάρχει και το τέταρτο
σενάριο της επικράτησης της ΝΔ αλλά αυτό μάλλον αποκλείεται και σε κάθε περίπτωση
πάλι κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα συγκροτηθεί με πρόσωπο κοινής αποδοχής. Ο
ίδιος ο Μεϊμαράκης έσπευσε να δώσει τον τίτλο του πρωθυπουργού στον Δραγασάκη,
γιατί να μην το ξανακάνει και μετά τις κάλπες;
Σε κάθε περίπτωση, πλην
της αδύνατης αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι προσωρινά το κεφάλαιο
«Τσίπρας» τελειώνει. Γιατί αν υπάρχουν ψήγματα σοβαρότητας στα κόμματα δεν
μπορεί να γίνουν ξανά εκλογές τον Οκτώβριο. Δεν μπορεί να συνεχίζεται η
ακυβερνησία και οι πολιτικοί πρέπει να σοβαρευτούν.
Όμως για να συμβεί αυτό θα
πρέπει να μην υπάρχουν τα «βαρίδια» των πολιτικών αρχηγών. Να επιλεγούν 10
σοβαροί άνθρωποι – ταλιμπάν που θα πάρουν τη χώρα από το χέρι και θα τη βάλουν
σε ίσιο δρόμο. Θα πρέπει να στηριχθούν απ’ όλα τα κόμματα, να είναι μια
κυβέρνηση που θα έχει συγκεκριμένη αλλά μακροχρόνια ημερομηνία λήξεως και
λυμένα τα χέρια της.
Αλλιώς και κυβέρνηση να υπάρξει στις 21 Σεπτεμβρίου σε έξι
μήνες θα έχουμε ξανά τα ίδια προβλήματα. Επομένως, μακροχρόνια προεκλογική
περίοδος, παρατεταμένη πολιτική κρίση και η καλύτερη συνταγή χρεοκοπίας εντός
ευρώ.
Αν λοιπόν δεν σοβαρευτούν όλοι η χώρα
μετεκλογικά θα βρεθεί ξανά μετέωρη και σε μεγάλο κίνδυνο. Αφού ο λαός επιλέγει
τον πολυκερματισμό του πολιτικού συστήματος θα πρέπει κι αυτό να προσαρμοστεί
στις νέες συνθήκες.
Μέχρι να βρεθεί ένας πραγματικός ηγέτης που θα μπορεί να
συσπειρώσει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Τώρα, με τις μετριότητες που
υπάρχουν κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Αργά ή γρήγορα η χώρα θα αναγκαστεί να
επιλέξει τις πολυκομματικές κυβερνήσεις και ο κόσμος θα πρέπει να το έχει αυτό
καλά στο μυαλό του.
.png)
