.Σε απόλυτο αδιέξοδο ο Τσίπρας

Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε πριν μερικές ημέρες στην Ουάσιγκτον να δώσει τα διαπιστευτήριά του. Φωτογραφήθηκε με την Περιστέρα του, έβγαλε το αμπέχονο κι έθαψε τις ιδεολογίες του, και προσκύνησε στην κοιτίδα του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Όλοι είπαν ότι πρόκειται απλά για μια επίσκεψη στον «μπαμπά»... Θείο Σαμ με την ελπίδα να δώσει βοήθειες στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως έδινε οδηγίες για να αντιμετωπίσει την Μέρκελ. Όμως, τις τελευταίες ημέρες αυτό που βλέπουμε είναι ένα συνεχές «άδειασμα» από την αμερικανική πλευρά, και στην οικονομία και σε κρίσιμα εθνικά θέματα.

Για παράδειγμα στην υπόθεση των Σκοπίων εντόνως ακούγεται ότι η Ουάσιγκτον πιέζει για λύση με τη χρήση της λέξης Μακεδονία. Ίσως γι' αυτό και ο Γκρουέφσκι έχει... ξεσαλώσει τελευταία.

Στην περίπτωση του Κυπριακού φημολογείται ότι θέλουν να οδηγήσουν την Αθήνα σε συζήτηση με την Άγκυρα στο πλαίσιο ενός νέου... σχεδίου Ανάν. Και δεν είναι τυχαία η πρόσκληση του Νταβούτογλου στον Τσίπρα να επισκεφτούν μαζί τα Κατεχόμενα.

Κι ενώ στη Μεσόγειο γίνεται... χαμός και δεν αποκλείεται να έχουμε κανένα θερμό επεισόδιο Τουρκίας με Ρωσία, η Ελλάδα έχει αφήσει την τύχη της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας σε έναν σνομπ, ξερόλα όπως ο Κοτζιάς και σε έναν απίθανο χαβαλέ όπως ο Καμμένος.

Κι αν τα εθνικά θέματα είναι κρίσιμα, ομοίως και στην οικονομία γίνεται χαμός. 

Ο Τσίπρας νόμιζε ότι υπογράφοντας ένα χαρτί στις 12 Ιουλίου θα καθάριζε, όμως, τα μέτρα είναι σκληρά κι ακόμη δεν έχει εφαρμόσει ούτε ένα. Με τις καθυστερήσεις να αυξάνονται και τον λογαριασμό να ανεβαίνει, έρχεται ξανά ο αμερικανικός παράγοντας να βάλει το χέρι του και να «ευλογήσει» την κυβέρνηση. Ουσιαστικά έρχεται να της προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις με το ΔΝΤ και την Λαγκάρντ να αναλαμβάνουν την «επικίνδυνη» αποστολή να ξυπνήσουν τους κοιμισμένους της Αθήνας.

Την ώρα δηλαδή που ο Τσίπρας παίζει με τα ισοδύναμα και με τα παράλληλα, φιλολαϊκά προγράμματα (δήθεν δηλαδή αριστερή κυβέρνηση) η χώρα βουλιάζει και η οικονομία επανέρχεται σε καταστάσεις που ζούσαμε πριν τον Ιούλιο. Σε λίγες ημέρες δεν αποκλείεται να έχουμε νέα σενάρια για Grexit, νέους φόβους για τις τράπεζες, νέες προειδοποιήσεις για την οικονομική κατάσταση.

Η Ουάσιγκτον μέσω της Γαλλίδας Λαγκάρντ παρενέβη ηχηρά τις τελευταίες ημέρες. Τη μία ζήτησε περαιτέρω μέτρα 1,35 δισ. Διαφορετικά από αυτά που έχουν ήδη συμφωνηθεί. Μετά ζήτησε νέες μειώσεις στις συντάξεις και αλλαγές στον τρόπο διοίκησης των τραπεζών.

Σε ό,τι αφορά το ελληνικό χρέος επανέλαβε ότι το Ταμείο θεωρεί ότι δεν είναι βιώσιμο, υπενθυμίζοντας ότι η διευθέτηση του θέματος αποτελεί όρο για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο ελληνικό πρόγραμμα. Δεύτερος όρος, είναι η υιοθέτηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων.

Διαφορετική γνώμη για το έλλειμμα του 2015 αλλά και του 2016 έχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) τόσο από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από την Κομισιόν.

Σε αντίθεση με την πρόβλεψη του Προϋπολογισμού του 2016 για πρωτογενές έλλειμμα 0,24% του ΑΕΠ το 2015, και του Μνημονίου για έλλειμμα 0,25% του ΑΕΠ το ΔΝΤ αναμένει πρωτογενές έλλειμμα 0,5% του ΑΕΠ, κάτι που ισοδυναμεί με αίτημα για νέα μέτρα 450 εκατ. ευρώ για το 2015.

Σε ότι αφορά το 2016 η διαφορετική πρόβλεψη του Ταμείου ισοδυναμεί με ανάγκη λήψης νέων μέτρων 900 εκατ. ευρώ. 

Και αυτό γιατί το ΔΝΤ, διαφωνώντας και πάλι με την πρόβλεψη του Μνημονίου και του Προϋπολογισμού για πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ, αναμένει το 2016 ισοσκελισμό του πρωτογενούς ισοζυγίου (0% του ΑΕΠ), επίδοση κατά 0,5% του ΑΕΠ (900 εκατ. ευρώ) χαμηλότερη των προβλέψεων.

Δηλαδή για τη διετία 2015-2016 το σύνολο ανέρχεται σε μέτρα ύψους 1,35 δισ. ευρώ.

Στο θέμα του χρέους το Ταμείο πιέζει για νέα ελάφρυνση εκτιμώντας ότι θα εκτιναχθεί στο 206,6% του ΑΕΠ το 2016, έναντι 200,9% του ΑΕΠ που προβλέπει το μνημόνιο.

Το 2020 το ΔΝΤ «βλέπει» το χρέος στο 182,5% του ΑΕΠ έναντι στόχου για 174,5% του ΑΕΠ.

Επιπλέον το ΔΝΤ βλέπει δημοσιονομικό κενό 400 εκατ. ευρώ το 2017 και 1,8 δισ. ευρώ το 2018 για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 και μετά.

Με απλά λόγια λέει στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες ότι όσο περνά ο καιρός δεν γίνονται βασικά βήματα, όσο η κυβέρνηση παίζει στις πλάτες του ελληνικού λαού, τόσο ο κίνδυνος θα μεγαλώνει. Και πολύ φοβούμαστε ότι το πρώτο χτύπημα μπορεί να έρθει με κανένα κούρεμα στις καταθέσεις και να συνεχιστεί με νέα σκληρά μέτρα. Βεβαίως μόνο για μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα και συνταξιούχους. Το Δημόσιο δεν θα πειραχθεί...