Το ‘χω ξαναγράψει. Εκτός από την ακροδεξιά, την κεντροδεξιά και την σκέτη
δεξιά, υπάρχει κι η χαζοδεξιά. Η ενοχική, δειλή κι αδέξια. Όποιος καμώνεται τον
νεοδημοκράτη κι εκστασιάζεται από τις ροκαμπίλι φαβορίτες του Αλέξη και τρέμει
σύγκορμος από έκσταση, στην ιδέα να γίνει τυφεκιοφόρος του εχθρού, δεν έχει
παρά να αυτομολήσει.
Να πάει να ιδρύσει μια νέα συνιστώσα στην Κουμουνδούρου
και να γλείφει τις σόλες του καταληψία σαν δαρμένο κουτάβι, που το μαζέψανε από
την Εθνική Οδό. Ο ξαφνικός αυτός έρως στελεχών προς τον Τσίπρα, που σε λίγους
μήνες ξεχαρβάλωσε τα σύνορα, την οικονομία, το κύρος της χώρας και μας πήγε
πίσω ολοταχώς, εξηγείται μόνο με δυο εκδοχές. Τυχοδιωκτική ηλιθιότητα ή
προδοσία.
Άμα μου περίσσευε κανά πενηντάευρο, θα το πόνταρα στην πρώτη, διότι η
δεύτερη απαιτεί σοβαρό σχέδιο. Αυτοί δε που στέγνωσε ο στόμας τους από τις
φιλοφρονήσεις στον συριζαίο αλμπάνη είναι κι ετερόφωτοι. Σε κάθε δεύτερη
πρόταση τους, για να δώσουν κύρος στην μπαμπεσιά, για να μην την πω πιο
πειραιώτικα, κολλάνε το όνομα του Κ. Καραμανλή.
Υποθέτω, πως ο Πρωθυπουργός που
συνασπίστηκε όλη η γλίτσα της διαπλοκής και ξένοι παράγοντες, για να
αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση του, χολωμένοι από τον «βασικό μέτοχο», την
αριστοτεχνική συνεργασία με τον Τάσσο, που έστειλε την παγίδα του Σχεδίου Ανάν
– Απαρτχάϊντ για τους Έλληνες της Κύπρου στα σκουπίδια, που στάθηκε όρθιος στο
Βουκουρέστι και είχε τα κότσια να επιχειρήσει μια άλλη πολιτική με την Ρωσία,
αν ήθελε κάτι να πει, θα το έλεγε.
Το ό,τι πιθανώς στηρίζει τον Βαγγέλη
Μεϊμαράκη το υποθέτω και χωρίς να το πει άλλος. Αλλά σίγουρα αυτό το ύπουλο
γλείψιμο μερικών στον Τσίπρα δεν τον αφορά, βλάπτει την παράταξη και το κύρος
ενός ανθρώπου που πολλοί, ανάμεσα τους κι εγώ, σεβόμαστε.
Μετά την Κυριακή υπάρχει η Δευτέρα. Το κόμμα δεν υπάρχει για την πάρτη του,
ούτε για την πάρτη τους. Υπάρχει για την Πατρίδα. Ο λαός, υποφέρει από τις
αλλεπάλληλες παταγώδεις αποτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ και της ψευτοδεξιάς ορντινάτσας
του.
Ο Αλέξης έχει δουλάκι να του κρατάει το φανάρι, δεν χρειάζεται και την ΝΔ.
Άμα έχει αντιληφθεί το μέγεθος του κακού που έκανε στην χώρα με την άγνοια, τον
τυχοδιωκτισμό του, τους Βαρουφάκηδες και τους άλλους απίθανους/ες που ακόμη
έχει συνεργούς, ας βγει να το παραδεχτεί.
Αντρίκεια, μπεσαλίδικα να ζητήσει
συγγνώμη για τα ψέματα και τις ύβρεις, να μαζέψει τις Τασίες, τους Φίληδες,
τους Λιάκους και τις δι’ αυτών μηδενιστικές και βλαπτικές πολιτικές του και να
ζητήσει βοήθεια, κάνοντας ο ίδιος στην άκρη. Νταβαντζή κρυπτοσυριζαίο πάντως οι
νεοδημοκράτες δεν θέλουν.
Όποιοι ψοφάνε να βγουν στο κλαρί, ας βγουν μόνοι τους
κι ας αφήσουν τον κόσμο μας ήσυχο. Κι ο κόσμος μας την Δευτέρα με αρχηγό τον
Μεϊμαράκη, τον Άδωνι, τον Τζιτζικώστα ή τον Κυριάκο, όποιον επιλέξει ελεύθερα,
θέλει ενότητα και σκληρή αντιπολίτευση με αρχές, επιχειρήματα και σθένος. Όχι
καντρίλιες και ψιλοκουβέντα με αυτούς που ως χθες καταγγέλαμε πως καταστρέφουν
την χώρα. Όποιος θέλει, ας πάει να κάνει σύμφωνο συμβίωσης με τον Τσίπρα. Βίον
ανθόσπαρτον και να μας κρατήσει ένα γατί με βούλες. Πάντως τους νεοδημοκράτες
δεν θα τους πάρει προίκα πηγαίνοντας νύφη στην Κουμουνδούρου…
.png)
