Ακόμα
και να προχωρήσει σε συμφωνία με τους δανειστές ο Τσίπρας είναι σχεδόν σίγουρο
ότι δεν μπορεί να συμφωνήσει με τους δικούς του αν καταρχήν πρέπει να έρθει στη
βουλή, πολύ περισσότερο ότι πρέπει να ψηφιστεί κιόλας. Καλά, δεν μπαίνει καν
θέμα συζήτησης για την εφαρμογή της.
Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας στρατός
ατάκτων το γνωρίζαμε από πριν. Ότι αυτή η αλληλοφαγωμάρα για τις καρέκλες, η
ανάπτυξη προσωπικών στρατηγικών με κάθε κόστος θα έφτανε σε σημείο εκφυλισμού
μιας ολόκληρης κυβέρνησης από διάφορους που ζουν το μύθος τους ως πολιτικοί και
πολιτειακοί παράγοντες του τόπου ή ως αρχηγοί συνιστωσών που νομίζουν ότι
κρατούν τις τύχες μιας ολόκληρης χώρας στα χέρια τους, δεν θα μπορούσε να το
φανταστεί ούτε ο πιο διεστραμμένος νους.
Όσα
συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες δεν έχουν προηγούμενο. Είναι ολοφάνερο πλέον
ότι ο Τσίπρας διαπραγματεύεται μόνο στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του
κόμματός του για να φέρει μια συμφωνία με τους εταίρους.
Οι πάντες έχουν
αυτονομηθεί και είναι κωμικοτραγική και επικίνδυνη η κατάσταση μιας κυβέρνησης
που μοιάζει με λαϊκή αγορά όπου ο κάθε μικροπωλητής στήνει το δικό του πάγκο
για να πουλήσει την πραμάτεια του, συχνά ανταγωνιστική προς το διπλανό
μικροπωλητή-«σύντροφό» του.
Η Ζωή
Κωνσταντοπούλου έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος του Τσίπρα, με τον πρωθυπουργό
να μοιάζει με τον Κουταλιανό που «τρέμει στην κυρά του μπρος». Βουλευτές της
κυβέρνησης όπως ο Λαπαβίτσας, χωρίς να είναι ο μόνος, βγαίνουν και μιλάνε
ανοιχτά για τη δραχμή. Μέσα στο κόμμα και στην κοινοβουλευτική ομάδα σφάζονται
στην ποδιά του …Ταγματάρχη και του Τσακνή για την ΕΡΤ.
Ο
Κοτζιάς είναι από άλλο ανέκδοτο στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ο Τσίπρας
προσπαθεί να ελέγξει την κατάσταση τοποθετώντας εκεί τον ξάδερφό του. Ο
Καμμένος βαράει το χαβά του και τρώει πόρτα από τους Αμερικανούς. Μαξίμου και
υπουργείο Εθνικής Αμύνης έχουν μπλέξει τα μπούτια τους με το θέμα των ΝΑΤΟϊκών
και Αμερικανικών βάσεων στο Αιγαίο και δεν ξέρουν τι λένε.
Οι έρωτες του
Λαφαζάνη με τους Ρώσους και το Κρεμλίνο κάνει την κυβέρνηση να ερωτοτροπεί με
τους BRICS την ώρα που υποτίθεται ότι ο πρωθυπουργός θέλει να κλείσει τη
συμφωνία με τους Ευρωπαίους. Με μια κουβέντα η κατάσταση είναι μπάχαλο.
Και
μέσα σ’ όλα αυτά ο Βαρουφάκης κρέμεται στα μανταλάκια ξένων μεγάλων μέσων ενημέρωσης
για κοριούς στο Eurogroup, ενώ ταυτόχρονα με τις αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις
του μάλλον αμφιλεγόμενος είναι ο ρόλος του στις διαπραγματεύσεις και
αμφισβητήσιμη η πρόθεσή του για την επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους.
Ένα
είναι βέβαιο. Ακόμα και να προχωρήσει σε συμφωνία με τους δανειστές ο Τσίπρας
είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν μπορεί να συμφωνήσει με τους δικούς του αν
καταρχήν πρέπει να έρθει στη βουλή, πολύ περισσότερο ότι πρέπει να ψηφιστεί
κιόλας. Καλά, δεν μπαίνει καν θέμα συζήτησης για την εφαρμογή της.
Αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται στην εντατική και διατηρείται με
τεχνητές αναπνοές. Το χειρότερο όλων είναι ότι κανείς δεν έχει το θάρρος να
βάλει μια τάξη σ’ αυτό το χάος που υποτίθεται ότι είναι κυβέρνηση και ως
αποτέλεσμα όλων αυτών των καταστάσεων που θυμίζουν Πιραντέλο είναι ο καθένας να
πλασάρεται για την επόμενη μέρα του πολιτικού συστήματος της χώρας.
.png)
