.Πολ Μέισον: Ο Τσίπρας ψάχνει συμφωνία που μπορεί να «πουλήσει» στον ΣΥΡΙΖΑ

Τη δική του ανάλυση στο άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στην Le Monde κάνει ο Βρετανός δημοσιογράφος, Πολ Μέισον, ο οποίος υποστηρίζει ότι σε περίπου επτά ημέρες θα γνωρίζουμε αν η Γερμανία πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι ένα κομμάτι γης που αξίζει να σωθεί.

Γράφει ο Πολ Μέισον:

«Οταν οι πρωθυπουργοί γράφουν άρθρα συνηθίζουν (όπως έκανε παλιά ο Τόνι Μπλερ) να τα... γεμίζουν με λέξεις σχεδιασμένες να θολώσουν το νόημα, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας παλεύει για το πολιτικό του μέλλον.

Την περασμένη εβδομάδα οι Ελληνες πίστευαν ότι τους προτάθηκε μια συμφωνία στην οποία με λίγες ακόμη υποχωρήσεις υπέρ της λιτότητας θα κέρδιζαν μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους.

 Μια ενιαία συμφωνία που θα έθετε τους κοινούς όρους τόσο για τις άμεσες όσο και τις μακροπρόθεσμες ανάγκες δανειοδότησης. Αλλά τώρα φοβούνται ότι αυτή η προσφορά ξηλώνεται.

Η ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση αντιμετωπίζει τώρα το να της προσφερθεί απλά μια ακόμη παράταση των διαπραγματεύσεων για τους μήνες του καλοκαιριού, κατά την οποία οι τράπεζές της θα στερέψουν από καταθέσεις και οι καταβεβλημένοι πολίτες θα χάσουν ακόμη περισσότερη πίστη.

Για το λόγο αυτό ο Τσίπρας παρουσίασε στις σελίδες της Le Monde μια λεπτομερή περιγραφή για τις τεχνικές συζητήσεις στις Βρυξέλλες, ανάμεσα σε εκείνους που κρατούν το κλειδί ώστε η Ελλάδα να αποφύγει τη χρεοκοπία την Παρασκευή. Παράλληλα, «πέταξε» και ένα απόσπασμα του Χέμινγουεϊ.

Επιτεύγματα και παραχωρήσεις

Στο μέτωπο των επιτευγμάτων ο Τσίπρας ισχυρίζεται ότι μπορεί:

·                                 Να πετύχει μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα και να μειώσει την λιτότητα

·                                 Να αλλάξει τη δομή του φορολογικού συστήματος για να «χτυπήσει» πιο σκληρά τους έχοντες

·                                 Να βάλει μπροστά περισσότερες από 100 υποθέσεις διαφθοράς υψηλού προφίλ και 

·                                 Να αναγκάσει τα διαρκώς ζημιογόνα τηλεοπτικά κανάλια να δώσουν προκαταβολικά κάποια λεφτά για τις άδειές τους.

Στο μέτωπο των παραχωρήσεων: 

Η βασική στροφή είναι στις ιδιωτικοποιήσεις. Υπάρχει μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων (π.χ. ένα σωστό καθεστώς είσπραξης φόρων και μια ανεξάρτητη δημοσιονομική αρχή) στα οποία το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ συνέπιπτε με εκείνο των δανειστών, αλλά όχι στις ιδιωτικοποιήσεις.

Το απόσπασμα κλειδί είναι ότι οι φορολογικές και δημοσιονομικές αλλαγές που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ «θα αυξήσουν τα έσοδα και αυτό θα συμβεί χωρίς βαριές υφεσιακές επιπτώσεις από τη στιγμή που δεν μειώνουν την ενεργή ζήτηση ή δεν βάζουν περισσότερα εμπόδια στα χαμηλά και μεσαία στρώματα».