.Η χώρα όμηρος των τυχοδιωκτισμών του Τσίπρα

Είναι δυνατόν ο άνθρωπος που φέρνει το χειρότερο μνημόνιο, που έγραψε ιστορία ασυνέπειας λόγων και έργων, που δεν κατάφερε ούτε ψίχουλα να μοιράσει στους ψηφοφόρους του, που το κόμμα του διασπάστηκε, που έγραψε ρεκόρ οβιδιακών μεταμορφώσεων, να βρίσκεται ακόμα στο παιχνίδι της επανόδου του στη διακυβέρνηση;

Δυστυχώς για την Ελλάδα η δημοκρατία πάντα λειτουργούσε αλά καρτ. Όποιος κυβερνούσε είχε τη δύναμη και να επιβάλλει τους όρους του παιχνιδιού που κάθε άλλο παρά ισότιμοι ήταν. Κάπως έτσι φτιάχτηκε το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» που ταλαιπώρησε για δεκαετίες τη χώρα και έχει μακράν τη μεγαλύτερη συμβολή από κάθε άλλο παράγοντα στην κρίση και την κατάρρευση του 2009.

Σ’ αυτά τα πράσινα χνάρια βαδίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ακόμα πιο τραγικό για τη χώρα αυτή τη στιγμή είναι ότι ο Τσίπρας το καταφέρνει αυτό ενώ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και ραγδαία φθορά. Ο λόγος είναι ένας και απλός. Παίζει μόνος του.

Είναι δυνατόν ο άνθρωπος που φέρνει το χειρότερο μνημόνιο, που έγραψε ιστορία ασυνέπειας λόγων και έργων, που δεν κατάφερε ούτε ψίχουλα να μοιράσει στους ψηφοφόρους του, που το κόμμα του διασπάστηκε, που έγραψε ρεκόρ οβιδιακών μεταμορφώσεων, να βρίσκεται ακόμα στο παιχνίδι της επανόδου του στη διακυβέρνηση;

Και όμως. Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά δεν έχει καμία ουσιαστική αμφισβήτηση ούτε από τα αριστερά του, ούτε πολύ περισσότερο από τα δεξιά του. Κανένας δεν έχει να αρθρώσει πειστικό λόγο και πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, πρόγραμμα υπέρβασης του μνημονίου.

Οι μεν Λαφαζανικοί είναι πολύ λίγοι και τα όσα λένε για επιστροφή στη δραχμή μοιάζουν με ανέκδοτο, το δε ΚΚΕ δεν διαθέτει καμία ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση γι’ αυτό και δεν μπορούν και τα δύο κόμματα της αριστεράς να καρπωθούν την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ.

Από εκεί και πέρα η ψήφιση του μνημονίου απ’ όλα τα κόμματα του φιλοευρωπαϊκού τόξου μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ τα έχει καταδικάσει απλά να ζητάνε τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ για το σχηματισμό κυβέρνησης και να κριτικάρουν τον Τσίπρα για τις αντιφάσεις του, για το λογαριασμό που έφερε, για την καταστροφή της οικονομίας που προκάλεσε κλπ κλπ αλλά πρόταση διεξόδου δεν διαθέτουν. Τελεία και παύλα. Τους έχει πάρει στο λάκκο του μνημονίου μαζί του ο Τσίπρας.

Τις εκλογές τις κερδίζει όποιος έχει να δώσει μια προοπτική στον κόσμο. Η προοπτική για τον τόπο δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο στη δέσμευση για την εφαρμογή του χειρότερου μνημονίου που ήρθε ποτέ στη χώρα.

 Εδώ ακριβώς έχουν πέσει στην παγίδα του Τσίπρα πρώτη απ’ όλους η ΝΔ η οποία αποφεύγοντας το λαϊκισμό εξαντλεί τον όποιο προγραμματικό της λόγο στην κριτική προς το ΣΥΡΙΖΑ και επί της ουσίας δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο παρά μόνο την εφαρμογή του μνημονίου του Τσίπρα στο όνομα της σταθερότητας της χώρας! Και έτσι ο Τσίπρας έχει το χώρο να λαϊκίζει ότι είναι ακόμα νέος και άφθαρτος και μπορεί να κάνει τις μεγάλες τομές που έχει ανάγκη η χώρα πέρα και έξω από το μνημόνιο.

Ειδικά αν ο Τσίπρας καταφέρει να μεταθέσει τη προεκλογική ατζέντα στη σκανδαλολογία αυτή την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου, όταν έχουμε μπροστά μας ένα μνημόνιο βουνό για να εφαρμοστεί, όταν βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση από το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, όταν είναι ανοιχτά όλα τα εθνικά θέματα σε μια περίοδο πρωτοφανούς αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή και όταν η χώρα βρίσκεται επί της ουσίας με κλειστές τράπεζες, τότε η ΝΔ θα είναι για κλάματα και η χώρα άξια της μοίρας της.