Ο Κατρούγκαλος τα ‘λεγε στην τηλεόραση με την άνεση και τη χάρη που δίνει
στον άνθρωπο το τριγωνικό μεταξωτό μαντιλάκι στην απάνω τσέπη. Κουνούσε και τα
χέρια του μπροστά στην κάμερα σαν τεράστιες δαγκάνες, ενώ οι όροι έφευγαν από
το στόμα του με επαγγελματική ευφράδεια. Ο Τζώνης είχε πλησιάσει τη μούρη του
στα είκοσι εκατοστά απ’ την οθόνη και παρατηρούσε τον υπουργό σαν να έβλεπε
κάποιο αλλόκοτο έντομο μέσα σε γυάλα.
- «Ρε αρχηγέ, τι σκατά είναι αυτή η αναπλήρωση, που τσαμπουνάει συνέχεια
τούτος εδώ;».
- «Η κάθε σύνταξη που πρωτοβγαίνει αντιστοιχεί σ’ ένα ποσοστό επί του
μισθού που έπαιρνε ο δικαιούχος όταν εργαζόταν. Το ύψος του μισθού λοιπόν και
το ποσοστό αναπλήρωσής του καθορίζει το ύψος της σύνταξης».
- «Μάαααλιστα... Και η ανταποδοτικότητα τι είναι;».
- «Είναι το ύψος της σύνταξης που αντιστοιχεί στις εισφορές που έχεις
πληρώσει κατά τη διάρκεια του εργασιακού σου βίου. Για να το πω απλά, η σύνταξη
που σου αναλογεί στα συνολικά χρόνια ή ένσημα που έχεις βάλει».
- «Μισό λεπτό αρχηγέ, γιατί δεν σε πιάνω... Πώς στο καλό βγαίνει η κάθε
σύνταξη; Με το ποσοστό αναπλήρωσης ή με το ποσοστό ανταποδοτικότητας;».
- «Αλλο το ένα και άλλο το άλλο, βρε Τζώνη. Στο Δημόσιο παίρνεις σύνταξη
ανάλογα με το ύψος του μισθού σου και το ποσοστό αναπλήρωσης. Στον ιδιωτικό
τομέα ανάλογα με την ανταποδοτικότητα, δηλαδή ανάλογα με τον αριθμό των ενσήμων
σου».
- «Κατάλαβα. Ο τελευταίος μισθός μετράει;».
- «Παλιά υπήρχε ο τελευταίος μισθός. Τώρα έχουμε τον μέσο όρο των πέντε
καλύτερων χρόνων της τελευταίας δεκαετίας. Σταδιακά θα πάμε στον μέσο όρο όλου
του εργασιακού βίου».
Ο Τζώνης ένιωσε μια ζαλάδα να του καταλαμβάνει το κεφάλι. Με το ένα αυτί
άκουγε τον Κατάλευκο να του αναλύει και με το άλλο άκουγε τον Κατρούγκαλο, που
είχε προχωρήσει τη συνέντευξη και είχε πάει σ’ άλλο θέμα, στις επικουρικές.
- «Και η επικουρική, αρχηγέ, τι είναι;».
- «Το κύριο Ταμείο δίνει τις κύριες συντάξεις και έχει τριμερή
χρηματοδότηση, εργαζόμενοι, εργοδότες, κράτος. Η επικουρική σύνταξη δίνεται από
το επαγγελματικό Ταμείο κάθε κλάδου και έχει διμερή χρηματοδότηση, εργαζόμενοι
και εργοδότες. Γι’ αυτό και απαγορεύει ο νόμος την κρατική ενίσχυση των
επικουρικών Ταμείων».
- «Κι όταν ο Κατρούγκαλος ενοποιήσει, όπως λέει, την κύρια με την
επικουρική και στη συνέχεια τις επανεξετάσει όλες τις συντάξεις από μηδενική
βάση μειώνοντας το ποσοστό αναπλήρωσης, τι σημαίνει; Οτι θα επανεξετάσει μόνο
το ποσοστό της κύριας ή ότι η μικρότερη αναπλήρωση θα εφαρμοστεί στο άθροισμα
κύριων και επικουρικών;».
- «Ρε Τζώνη, σαν πολύ γρήγορα δεν έμαθες το Ασφαλιστικό; Δεν ξέρω να σου
απαντήσω σ’ αυτό το πολύπλοκο ερώτημα».
- «Αχ αρχηγέ μου, το βλέπω εγώ να ‘ρχεται. Θα σας πετσοκόψει ο Κατρούγκαλος
τις συντάξεις και θα του πείτε και ευχαριστώ. Αυτός είναι επαγγελματίας κι
εσείς ντιπ άσχετοι».
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Μα τα γηροκομεία;
Τους αφορισμούς και τις υπεραπλουστεύσεις τα αποφεύγω. Ομως αυτήν τη φορά, δίχως
κανέναν δισταγμό απλώς αναφωνώ: Μα τα γηροκομεία; Εκεί βρήκαν να βάλουν φόρο;
Δεν μοιάζει ανίερο, είναι. Τελικά αυτή η ιδεοληπτική μανία τους να φορολογούν
μέχρις εσχάτων καθετί ιδιωτικό έφτασε ως αυτό το σημείο: Μετά τα ιδιωτικά
σχολεία, να φορτώσουν με φόρους τις προνοιακές δομές, δηλαδή τα γηροκομεία.
Μόνο και μόνο επειδή είναι ιδιωτικά, άρα εκ προοιμίου αδίστακτοι οργανισμοί
κερδοφορίας.
Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν κρατικές δομές για τους μοναχικούς παππούδες και
γιαγιάδες είναι αδιάφορο για τους κυβερνητικούς μας. Να το πάρουν πίσω, αμέσως.
Το 99% των τροφίμων μπαίνουν εκεί μέσα με πληρωμή την ίδια τους τη λειψή
σύνταξη. Που θα κοπεί κι αυτή. Πρόκειται για ύβρη με την αρχαιοελληνική έννοια,
δηλαδή προσβολή στους θεούς. Και τους εύχομαι να μην καταλήξουν ποτέ οι ίδιοι
σε γηροκομείο. Διότι μόνο τότε θα αντιληφθούν τι πραγματικά σημαίνει σκοτεινή
μεριά του φεγγαριού.
.png)
