.«Αλέξη, τι σου κάναμε»;

Όλα είναι τέλεια στη χώρα. Αυτό είπε ο Τσίπρας σήμερα στη βουλή με τέτοια δόση αλαζονείας που απλά προσπαθεί να κρύψει το γεγονός ότι η κυβέρνησή του είναι ετοιμόρροπη και κάνει απέλπιδες επικοινωνιακές ενέργειες για να συσπειρώσει τους βουλευτές του.

Μάλλον ο πρωθυπουργός παίρνει μαθήματα υποκριτικής από το Λάκη Λαζόπουλο την παράσταση του οποίου «Θεέ μου, τι σου κάναμε;» είδε σύσσωμος σχεδόν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας με το υπουργικό του συμβούλιο.

Αυτός ο κυβερνητικός θίασος λοιπόν δια στόματος Τσίπρα με μια φοβερή δόση υπεροψίας αρνείται οποιαδήποτε κριτική για τα πεπραγμένα του, αναζητάει συμψηφισμούς με το παρελθόν για να κρύψει τα ανομήματά του και σου δίνει την αίσθηση ότι σήμερα κυβερνούν τα «40 χρόνια της μεταπολίτευσης» και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας με τον Καμμένο.

Η απάντηση λοιπόν του Τσίπρα για τη ζημιά του δημοσίου και των τραπεζών είναι «Ποιοι μιλάνε. Αυτοί που λεηλάτησαν τον τόπο επί 25 χρόνια. Την καταστροφή την έφεραν οι επτά μήνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ή εσείς του ΝΑΙ σε όλα και της υποταγής;». Κουβέντα για τις τιμές των μετοχών των τραπεζών που έχουν κατρακυλήσει στα επίπεδα τσίχλας. Το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι είναι πιο σημαντικό το ποσοστό του ΤΧΣ στο 25% σε ένα κεφαλαιοποιημένο τραπεζικό σύστημα από το 40% σε ένα τραπεζικό σύστημα υπό εκκαθάριση.

Ακόμα και τις δικές του διακηρύξεις για τα κοράκια των αγορών ξέχασε και για να υπερασπιστεί την ανακεφαλαιοποίησή του εγκάλεσε τη ΝΔ ότι δεν μπορεί να ασκεί κριτική αν θέλει να είναι συνεπής στις θέσεις της για τις ιδιωτικοποιήσεις και την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων.

Παράλληλα, ομολόγησε ότι υπάρχει πράγματι κίνδυνος, η χώρα να μετατραπεί σε αποθήκη μεταναστών αν συνεχιστούν αυτές οι ροές-όπως είπε - προσθέτοντας, βέβαια, τα γνωστά ανέξοδα ηρωϊκά του : «Ε, λοιπόν η χώρα δεν πρέπει και δεν πρόκειται να μετατραπεί σε αποθήκη, η Ελλάδα τηρεί τις υποχρεώσεις της και πρέπει τις υποχρεώσεις αυτές να τηρήσουν και όλοι οι υπόλοιποι".

Προφανώς ο Τσίπρας επέλεξε να απαντήσει σήμερα σε δύο ερωτήσεις στη βουλή για δύο καίρια ζητήματα όπως αυτό του προσφυγικού και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών προκειμένου να κάνει επικοινωνιακή ρελάνς μετά από τις... σφαλιάρες του τελευταίου διαστήματος και να στείλει το μήνυμα στους δικούς του ότι «προχωράμε κανονικά και δεν φοβόμαστε τίποτα».

Αλλά μάταιος κόπος. Με θεατρινισμούς επιπέδου τσαντιριού δεν μπορείς να πας μακριά. Υπάρχει άλλωστε και η σκληρή πραγματικότητα που είναι πιο επίμονη από την «οίηση» του Τσίπρα που τη θεωρεί και δικαιολογημένη επειδή λέει έγινε πρωθυπουργός στα 40 του χρόνια και ας μην είναι από τζάκι. Τι να πει κανείς; Προφανώς το καλάμι που έχει καβαλήσει ο Τσίπρας έχει βγάλει και ουρά… Αλλά είπαμε. Υπάρχουν και τα γεγονότα που είναι ξεροκέφαλα και δεν καταλαβαίνουν από τέτοια.