Εξ ορισμού μια χώρα είναι ευνομούμενη, ευημερούσα και
ευτυχής, όταν οι εξελίξεις που συμβαίνουν σε αυτήν δεν προκαλούν το ενδιαφέρον
ξένων εφημερίδων, περιοδικών και τηλεοπτικών σταθμών. Η αρχή αυτή έπαψε να
ισχύει για την Ελλάδα την τελευταία πενταετία και στη διάρκεια του τετραμήνου
κατέστη θέαμα τηλεοπτικό, καθημερινό, ακαλαίσθητο, πανευρωπαϊκής εμβέλειας.
Ουδείς ανέμενε ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ενεργούσαν με τρόπο συμβατικό. Τα άτομα που συγκροτούν την κοινοβουλευτική ομάδα αυτού του ιδιόρρυθμου πολιτικού σχήματος λειτούργησαν μονίμως ως οι αμφισβητούντες την εσωτερική κατεστημένη αρχή και τάξη· και με αυτόν τον τρόπο ενήργησαν από την πρώτη στιγμή των επαφών τους με τους «θεσμούς» και τα όργανα της ευρωζώνης.
Αδίκως, συνεπώς, εκπλήσσονται και αγανακτούν οι εταίροι μας και ειδικώς ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκαγκ Σόιμπλε. Εάν επιδείκνυαν μια κάποια σχετική ευελιξία προς την κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά, το πρόγραμμα θα είχε ολοκληρωθεί από το περασμένο φθινόπωρο και η Νέα Δημοκρατία θα είχε ενδεχομένως βάσιμες ελπίδες να διεκδικήσει τη νίκη στις τελευταίες εκλογές.
Αντ’ αυτού προτίμησαν να αντιπαραταχθούν με το αναδυόμενο «τέρας της αριστεράς», ελπίζοντας ότι θα το δαμάσουν· αλλά ας μην είναι τόσο βέβαιοι περί αυτού. Ο κ. Τσίπρας είναι ευγενής όταν συνομιλεί με την καγκελάριο κ. Αγκελα Μέρκελ. Οπως και κάθε ανερχόμενος, νέος στην εξουσία, προς τον οποίο συμπεριφέρονται ευπρεπώς κατεστημένες πολιτικές προσωπικότητες.
Ολα αυτά ισχύουν μέχρις ενός σημείου, όμως. Η ρήξη δεν είναι δυνατόν να αποκλεισθεί, ιδίως όταν επιφανή στελέχη και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται τόσο απορριπτικά για την πρόταση που υποβλήθηκε το βράδυ της Τετάρτης προς την ελληνική πλευρά, αφού είχε πραγματοποιηθεί, την προηγουμένη, σύσκεψη ανωτάτου επιπέδου στο Βερολίνο, με στόχο τον εναρμονισμό της πολιτικής των εταίρων μας.
Φανταζόμαστε όλοι τις οικτρές συνέπειες της εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλά το κόστος για την Ε.Ε. δεν είναι διόλου αμελητέο. παρά το γεγονός ότι ο κ. Σόιμπλε υποστηρίζει ότι μία χρεοκοπία της χώρας μας δεν θα επηρεάσει τις αγορές. Φαίνεται να πιστεύει ο Γερμανός υπουργός ότι διαθέτει και ενορατικές ιδιότητες.
Αναμφιβόλως, σε μια τέτοια περίπτωση, ο κ. Τσίπρας θα αποτελέσει στόχο διεθνούς κατακραυγής και πιθανόν να κατακρημνισθεί από την εξουσία. Αλλά εάν το ευρωπαϊκό σύστημα διαταραχθεί σοβαρώς συνεπεία της εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ και την Ε.Ε., όπως υποστηρίζουν κάποιες χώρες, διόλου ασήμαντες, οι ευθύνες τελικώς θα αποδοθούν στον ισχυρό και «ανελαστικό».
Ελάχιστοι θυμούνται τον Σέρβο αναρχικό που δολοφόνησε τον αρχιδούκα Φερδινάρδο, στο Σεράγεβο, το 1914. Οι ευθύνες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αποδόθηκαν τελικώς στους Αψβούργους και στον Γουλιέλμο Χοετζόλερν, που εκθρονίσθηκαν και οι Αυτοκρατορίες τους διαλύθηκαν.
Ας πρόσεχαν οι Ελληνες όταν εξέλεγαν τον κ. Τσίπρα πρωθυπουργό, λένε ήδη ορισμένοι. Ας πρόσεχαν και οι εταίροι μας όταν υπονόμευαν τον κ. Σαμαρά και την κυβέρνησή του, για λόγους ευταξίας και αρχής. Το ουσιώδες είναι ότι «μπλέξαμε όλοι, τελικώς». Απομένει ελάχιστος χρόνος για να επιτευχθεί μία συμφωνία κοινώς αποδεκτή. Τα ριψοκίνδυνα, τα «γαία πυρί μιχθήτω» διέπουν τη συμπεριφορά των αφελών.
Ουδείς ανέμενε ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ενεργούσαν με τρόπο συμβατικό. Τα άτομα που συγκροτούν την κοινοβουλευτική ομάδα αυτού του ιδιόρρυθμου πολιτικού σχήματος λειτούργησαν μονίμως ως οι αμφισβητούντες την εσωτερική κατεστημένη αρχή και τάξη· και με αυτόν τον τρόπο ενήργησαν από την πρώτη στιγμή των επαφών τους με τους «θεσμούς» και τα όργανα της ευρωζώνης.
Αδίκως, συνεπώς, εκπλήσσονται και αγανακτούν οι εταίροι μας και ειδικώς ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκαγκ Σόιμπλε. Εάν επιδείκνυαν μια κάποια σχετική ευελιξία προς την κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά, το πρόγραμμα θα είχε ολοκληρωθεί από το περασμένο φθινόπωρο και η Νέα Δημοκρατία θα είχε ενδεχομένως βάσιμες ελπίδες να διεκδικήσει τη νίκη στις τελευταίες εκλογές.
Αντ’ αυτού προτίμησαν να αντιπαραταχθούν με το αναδυόμενο «τέρας της αριστεράς», ελπίζοντας ότι θα το δαμάσουν· αλλά ας μην είναι τόσο βέβαιοι περί αυτού. Ο κ. Τσίπρας είναι ευγενής όταν συνομιλεί με την καγκελάριο κ. Αγκελα Μέρκελ. Οπως και κάθε ανερχόμενος, νέος στην εξουσία, προς τον οποίο συμπεριφέρονται ευπρεπώς κατεστημένες πολιτικές προσωπικότητες.
Ολα αυτά ισχύουν μέχρις ενός σημείου, όμως. Η ρήξη δεν είναι δυνατόν να αποκλεισθεί, ιδίως όταν επιφανή στελέχη και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται τόσο απορριπτικά για την πρόταση που υποβλήθηκε το βράδυ της Τετάρτης προς την ελληνική πλευρά, αφού είχε πραγματοποιηθεί, την προηγουμένη, σύσκεψη ανωτάτου επιπέδου στο Βερολίνο, με στόχο τον εναρμονισμό της πολιτικής των εταίρων μας.
Φανταζόμαστε όλοι τις οικτρές συνέπειες της εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλά το κόστος για την Ε.Ε. δεν είναι διόλου αμελητέο. παρά το γεγονός ότι ο κ. Σόιμπλε υποστηρίζει ότι μία χρεοκοπία της χώρας μας δεν θα επηρεάσει τις αγορές. Φαίνεται να πιστεύει ο Γερμανός υπουργός ότι διαθέτει και ενορατικές ιδιότητες.
Αναμφιβόλως, σε μια τέτοια περίπτωση, ο κ. Τσίπρας θα αποτελέσει στόχο διεθνούς κατακραυγής και πιθανόν να κατακρημνισθεί από την εξουσία. Αλλά εάν το ευρωπαϊκό σύστημα διαταραχθεί σοβαρώς συνεπεία της εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ και την Ε.Ε., όπως υποστηρίζουν κάποιες χώρες, διόλου ασήμαντες, οι ευθύνες τελικώς θα αποδοθούν στον ισχυρό και «ανελαστικό».
Ελάχιστοι θυμούνται τον Σέρβο αναρχικό που δολοφόνησε τον αρχιδούκα Φερδινάρδο, στο Σεράγεβο, το 1914. Οι ευθύνες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αποδόθηκαν τελικώς στους Αψβούργους και στον Γουλιέλμο Χοετζόλερν, που εκθρονίσθηκαν και οι Αυτοκρατορίες τους διαλύθηκαν.
Ας πρόσεχαν οι Ελληνες όταν εξέλεγαν τον κ. Τσίπρα πρωθυπουργό, λένε ήδη ορισμένοι. Ας πρόσεχαν και οι εταίροι μας όταν υπονόμευαν τον κ. Σαμαρά και την κυβέρνησή του, για λόγους ευταξίας και αρχής. Το ουσιώδες είναι ότι «μπλέξαμε όλοι, τελικώς». Απομένει ελάχιστος χρόνος για να επιτευχθεί μία συμφωνία κοινώς αποδεκτή. Τα ριψοκίνδυνα, τα «γαία πυρί μιχθήτω» διέπουν τη συμπεριφορά των αφελών.
.png)
