Διπολική διαταραχή και πολιτική ΣΥΡΙΖΑ,
μια σχέση που θυμίζει... σκωτσέζικο ντους έτσι θα χαρακτήριζε ο ιστορικός του
μέλλόντος την σημερινή εποχή μας. Εδώ και 9 μήνες, είναι σαν να συν-ζουμε με με
έναν άνθρωπο που έχει διπολική διαταραχή και μας θυμίζει βόλτα με τρενάκι του
λούνα παρκ, που χαρακτηρίζεται από εναλλαγές χαράς, ευερεθιστότητας και
μελαγχολίας, χωρίς προφανή αιτία.
Όλοι μας αναρωτιόμαστε αν έχουμε φταίξει κάπου και αλλάζει απότομα η συμπεριφορά του συντρόφου Αλέξη, όμως η απάντηση στο ερώτημα μας έχει πιο βαθιά αίτια, πέρα από τη δική μας συμπεριφορά.
Ο λαός τους προσέφερε ένα εξαιρετικό ποσοστό του 36% στις εκλογές του Ιανουαρίου έτσι ωστε να μπορέσει να διαχειριστεί τα τύμπανα του πολέμου που ο ίδιος από μόνος του είχε ξεκινήσε, το βράδυ της νίκης περιχαρής άρχισε να διακύρησει πως εκείνος θα χτυπά τα νταούλια και οι Ευρώπη θα χορεύει στο ρυθμό του.
Σε εκείνη την φάση του της μανίας ο Αλέξης έμοιαζε με ντοπαρισμένος! Και αυτό είναι λογικό, οι εκλογές , η νίκη .... η ντοπαμίνη στα ύψη...Η ντοπαμίνη τον γέμισε με αίσθημα ευφορίας και αισθανόταν υπερβολικά κεφάτος, γεμάτος ενέργεια και δίψα για ζωή.
Η συνέχεια ακόμα ποιο τρομακτική….
Η νέα κυβέρνηση ορίζεται μαζί με τους ΑΝΕΛ. Το σώμα της κυβέρνησης συγκροτείται από νάρκισους οι οποίοι διακατέχονται από διπολική αναταραχή.
Και το καταστροφικό έργο συνεχίζεται.
Η υποτιθέμενη υπερδραστηριότητα της κυβέρνηση δυστυχώς δεν ευδοκιμεί σε κάτι θετικό, αλλά καταλήγει να είναι αυτοκαταστροφική, καθώς βασίζεται στον παρορμητισμό και όχι στη λογική σκέψη.
Στην αρχή της διακυβέρνηση (όπως και στις σχέσεις των ανθρώπων) υπάρχει ενθουσιασμός....
Κατά τη διάρκεια της μανιακής φάσης , του αντίλογου στην βουλή ο διάλογος του Αλέξη είναι ένα εγχείρημα ακατόρθωτο, είναι σε υπερένταση και μιλάει ακατάπαυστα.
Οι σκέψεις που κάνει είναι χαοτικές μεσα στου Μαξίμου και συνεπώς αρχίζει να αποσπάται από το ένα θέμα στο άλλο, χωρίς να ολοκληρώνει αυτό που θέλει να πει. Νομίζω πως όλοι μας ζήσαμε την σχέση αυτή Πρωθυπουργού –Λαού άλλα να λέω και άλλα να κάνω...
Και το μαρτύριο ξεκινά
Τα πρώτα επαναλαμβανόμενα Eurogroup έρχονται και η μειωμένη ανάγκη για ύπνο και η υπερδραστηριότητα συχνά οδηγεί σε ευερεθιστικότητα, εκνευρισμό και σε ακραίες περιπτώσεις σε επιθετική συμπεριφορά
Η Μέρκελ πιέζει , ο Σόιπμλε πιέζει , ο Νταισεμπλουμ σε ρόλο ζυγαριάς...και ο Αλέξης μόνος του αλλά να νομίζει πως είναι παντοδύνανος. Το αίσθημα παντοδυναμίας οδηγεί σε άγνοια κίνδυνου και παρορμητισμό και έτσι γίνεται...
Γυρίζει πίσω και προκυρήσει Δημοψήφισμα..
Το συναίσθημα παντοδυναμίας συνεχίζει να πλανάται μέσα του. Η ίδια συμεριφορα ξανά και ξανά
Και εδώ έρχεται η σχέση του Ποταμιού με τον Αλέξη..
Αλέξη προχώρα και σε στηρίζουμε είπαμε, θα σε στηρίξουμε για το καλό της χώρας , για το καλό της Ελλάδας. Και εκείνος στα πλαίσα της ‘’σχέσης’’ του ‘’γάμου’’ προχώρησε μέχρι εκεί που η διπολική συμπεριφορά του τον άφησε. Το συναίσθημα παντωδυναμίας τον έκανε να προκυρήξει εκλόγες , έτσι για το γαμώτο , γιατί μου αρέσει ρε φίλε να κάνω ότι θέλω χωρίς να υπολογίζω τους άλλους, έτσι γιατί γουστάρω.
Τελικά οι σχέσεις αυτές είναι δύσκολες και μοιάζουν με σκωτσέζικο ντους, μια κρύο μια ζεστη, πόσο ακόμα θα αντέξουμε;
Όλοι μας αναρωτιόμαστε αν έχουμε φταίξει κάπου και αλλάζει απότομα η συμπεριφορά του συντρόφου Αλέξη, όμως η απάντηση στο ερώτημα μας έχει πιο βαθιά αίτια, πέρα από τη δική μας συμπεριφορά.
Ο λαός τους προσέφερε ένα εξαιρετικό ποσοστό του 36% στις εκλογές του Ιανουαρίου έτσι ωστε να μπορέσει να διαχειριστεί τα τύμπανα του πολέμου που ο ίδιος από μόνος του είχε ξεκινήσε, το βράδυ της νίκης περιχαρής άρχισε να διακύρησει πως εκείνος θα χτυπά τα νταούλια και οι Ευρώπη θα χορεύει στο ρυθμό του.
Σε εκείνη την φάση του της μανίας ο Αλέξης έμοιαζε με ντοπαρισμένος! Και αυτό είναι λογικό, οι εκλογές , η νίκη .... η ντοπαμίνη στα ύψη...Η ντοπαμίνη τον γέμισε με αίσθημα ευφορίας και αισθανόταν υπερβολικά κεφάτος, γεμάτος ενέργεια και δίψα για ζωή.
Η συνέχεια ακόμα ποιο τρομακτική….
Η νέα κυβέρνηση ορίζεται μαζί με τους ΑΝΕΛ. Το σώμα της κυβέρνησης συγκροτείται από νάρκισους οι οποίοι διακατέχονται από διπολική αναταραχή.
Και το καταστροφικό έργο συνεχίζεται.
Η υποτιθέμενη υπερδραστηριότητα της κυβέρνηση δυστυχώς δεν ευδοκιμεί σε κάτι θετικό, αλλά καταλήγει να είναι αυτοκαταστροφική, καθώς βασίζεται στον παρορμητισμό και όχι στη λογική σκέψη.
Στην αρχή της διακυβέρνηση (όπως και στις σχέσεις των ανθρώπων) υπάρχει ενθουσιασμός....
Κατά τη διάρκεια της μανιακής φάσης , του αντίλογου στην βουλή ο διάλογος του Αλέξη είναι ένα εγχείρημα ακατόρθωτο, είναι σε υπερένταση και μιλάει ακατάπαυστα.
Οι σκέψεις που κάνει είναι χαοτικές μεσα στου Μαξίμου και συνεπώς αρχίζει να αποσπάται από το ένα θέμα στο άλλο, χωρίς να ολοκληρώνει αυτό που θέλει να πει. Νομίζω πως όλοι μας ζήσαμε την σχέση αυτή Πρωθυπουργού –Λαού άλλα να λέω και άλλα να κάνω...
Και το μαρτύριο ξεκινά
Τα πρώτα επαναλαμβανόμενα Eurogroup έρχονται και η μειωμένη ανάγκη για ύπνο και η υπερδραστηριότητα συχνά οδηγεί σε ευερεθιστικότητα, εκνευρισμό και σε ακραίες περιπτώσεις σε επιθετική συμπεριφορά
Η Μέρκελ πιέζει , ο Σόιπμλε πιέζει , ο Νταισεμπλουμ σε ρόλο ζυγαριάς...και ο Αλέξης μόνος του αλλά να νομίζει πως είναι παντοδύνανος. Το αίσθημα παντοδυναμίας οδηγεί σε άγνοια κίνδυνου και παρορμητισμό και έτσι γίνεται...
Γυρίζει πίσω και προκυρήσει Δημοψήφισμα..
Το συναίσθημα παντοδυναμίας συνεχίζει να πλανάται μέσα του. Η ίδια συμεριφορα ξανά και ξανά
Και εδώ έρχεται η σχέση του Ποταμιού με τον Αλέξη..
Αλέξη προχώρα και σε στηρίζουμε είπαμε, θα σε στηρίξουμε για το καλό της χώρας , για το καλό της Ελλάδας. Και εκείνος στα πλαίσα της ‘’σχέσης’’ του ‘’γάμου’’ προχώρησε μέχρι εκεί που η διπολική συμπεριφορά του τον άφησε. Το συναίσθημα παντωδυναμίας τον έκανε να προκυρήξει εκλόγες , έτσι για το γαμώτο , γιατί μου αρέσει ρε φίλε να κάνω ότι θέλω χωρίς να υπολογίζω τους άλλους, έτσι γιατί γουστάρω.
Τελικά οι σχέσεις αυτές είναι δύσκολες και μοιάζουν με σκωτσέζικο ντους, μια κρύο μια ζεστη, πόσο ακόμα θα αντέξουμε;
.png)
