Ο Τζώνης κοίταζε από το παράθυρο τους διαδηλωτές που περνούσαν φωνάζοντας
αντικυβερνητικά συνθήματα. Η απεργία είχε απόλυτη επιτυχία και οι συγκεντρώσεις
των συνδικάτων μάζεψαν πολύ κόσμο. Ο Τζώνης χαιρόταν, αλλά κάτι έμοιαζε να τον
προβληματίζει:
- «Αρχηγέ, τι είναι τα αυτοάνοσα νοσήματα, μου λες;».
- «Πώς σου ήρθε αυτό τώρα, βρε Τζώνη; Κοιτάς τους διαδηλωτές και σκέφτεσαι
τις αρρώστιες;».
- «Θα σου εξηγήσω, αρχηγέ, αλλά πες μου πρώτα για τα αυτοάνοσα».
- «Αν δεν κάνω λάθος, γιατί γιατρός δεν είμαι, αυτοάνοσα είναι τα νοσήματα
στα οποία τα ανθρώπινα κύτταρα στρέφονται εναντίον του ίδιου του ανθρώπινου
οργανισμού».
- «Αυτό ακριβώς ήξερα κι εγώ», φώναξε ανακουφισμένος ο Τζώνης, «άρα είχα
δίκιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αυτοάνοσο νόσημα».
- «Ορίστε;...».
- «Αυτό που άκουσες, αρχηγέ. Αφού οι απεργίες και οι διαδηλώσεις γίνονται
εναντίον της κυβέρνησης και ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει ανακοινώσεις με τις οποίες καλεί
τον κόσμο του να πάρει μέρος σ’ αυτές, τι κάνει; Δεν στρέφεται εναντίον του
εαυτού του; Αρα, έχει κάποια αυτοάνοση αρρώστια».
- «Αμάν, ρε Τζώνη, όλο κρυάδες και ασυναρτησίες λες».
- «Ασυναρτησίες; Εγώ; Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ που μέσα σε έναν μήνα κάλεσε για
δεύτερη φορά τα μέλη του να διαδηλώσουν εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής
του, τι λέει;».
- «Αρλούμπες λέει κι αυτός», ξεσπάθωσε ο Κατάλευκος, «αλλά αυτό δεν
δικαιολογεί εσένα. Εγώ από τον βοηθό μου απαιτώ κουβέντες με σωφροσύνη και
ουσία. Οχι να σαχλαμαρίζει συνεχώς».
- «Κατάλαβα, αρχηγέ. Δώσατε την κυβέρνηση σ’ ένα κόμμα που σας έχει
τρελάνει, οπότε την πέφτετε σ’ όποιον βρείτε μπροστά σας. Εγώ λοιπόν είμαι
μπροστά σου, εγώ την πληρώνω».
- «Ναι, ναι, σε αδικήσαμε κιόλας...».
- «Φυσικά με αδικήσατε. Αλλά σου το λέω, αρχηγέ, κι εσύ από αυτοάνοσο θα
πας».
- «Δάγκωσε τη γλώσσα σου, ρε χαμένε, που θα μου πεις κι από τι αρρώστια θα
πάω...».
- «Αυτό που σου λέω. Σε λίγο καιρό, έτσι που μου συμπεριφέρεσαι, θα χτυπάς
το κεφάλι σου στον τοίχο. Σαν τον ΣΥΡΙΖΑ που κάνει πορείες στην Αθήνα εναντίον
του εαυτού του. Αν δεν μοιάζατε, δεν θα τον ψηφίζατε».
- «Κανένας δεν ξέρει τι ψήφισα εγώ, νεαρέ. Οπότε, τις κατηγορίες αλλού, όχι
σ’ εμένα».
- «Χα! Αλλο ένα σύμπτωμα του αυτοάνοσου. Εμ τους ψήφισες, εμ δεν το ξέρεις,
εμ σε αρρωσταίνουνε, εμ το χαίρεσαι κατά βάθος. Πας, αρχηγέ, τετέλεσται».
- «Τετέλεσται να πεις στον καθρέπτη σου, ανόητε νεαρέ».
- «Πάντως εγώ, αρχηγέ, σε προειδοποιώ. Τα δικά σου κύτταρα που θα σου
επιτεθούν διαφέρουν απ’ τα κύτταρα του ΣΥΡΙΖΑ».
- «Δηλαδή;».
- «Τα δικά σου θα σου επιτεθούν χωρίς να ξέρεις γιατί, όπως σ’ όλα τα αυτοάνοσα.
Τα ΣΥΡΙΖΑίικα επιτίθενται στον εαυτό τους με σκοπό το κέρδος».
- «Ποιο κέρδος;».
- «Το πολιτικό, ποιο άλλο, αρχηγέ μου; Τα δικά σου μετράνε μέρες ζωής και
τα δικά τους χρόνια εξουσίας. Το ίδιο είναι;».
Η γνώμη μου
Σένγκεν και Grexit
Σένγκεν και Grexit
Παρακαλώ θερμά την κυβέρνηση να μη μας ξαναβάλει σε παρόμοιο κλοιό μ’ αυτόν
που ζήσαμε στις αρχές του καλοκαιριού. Το γεγονός ότι κάναμε θερινές διακοπές
υπό τον φόβο του Grexit δεν σημαίνει πως πρέπει να κάνουμε και Χριστούγεννα με
τον φόβο εξόδου από τη Σένγκεν. Διότι τότε θα κάνουμε Πάσχα πάλι υπό τον
ανανεωμένο φόβο του Grexit.
Κοντολογίς, αυτό το κορδόνι των φόβων δεν έχει τέλος. Και ο «εκβιασμός από
συντηρητικούς ευρωπαϊκούς κύκλους» δεν μπορεί να στέκει αιωνίως ως επιχείρημα.
Κουραστήκαμε πια να είμαστε οι μόνοι και μόνιμοι εκβιαζόμενοι στην Ευρώπη από
τους περιβόητους «συντηρητικούς κύκλους» της. Ας κάνουμε κι εμείς κάτι για να
βγούμε από τον φαύλο κύκλο των εκβιασμών εναντίον μας.
Θα πείτε, «μα οι άλλοι είναι που μας εκβιάζουν. Τι να κάνουμε εμείς;». Αυτό το
νοητικό σχήμα προϋποθέτει ότι η Ευρώπη έχει χωριστεί ανεπιστρεπτί σε δύο
στρατόπεδα: Στο ένα είμαστε εμείς και στο άλλο όλοι οι υπόλοιποι. Ε όχι, δεν
είναι έτσι η Ευρώπη, την κυβέρνηση συμφέρει να την πλασάρει έτσι.
.png)
