.Βενιζέλος: Η τρίτη εντολή κρίνει τη χώρα

Με άρθρο του στην εφημερίδα «το Καρφί» με τίτλο «Η τρίτη εντολή κρίνει τη χώρα» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος επιχειρεί να θέσει το διακύβευμα της επομένης των εκλογών, σημειώνοντας πως «το ερώτημα είναι εάν θα κάνουμε το ένα βήμα μπροστά για την έξοδο από την κρίση, το μνημόνιο, την επιτήρηση της τρόικας, έτσι ώστε να πάμε στο νέο καθεστώς, το πολύ πιο χαλαρό, πολύ πιο φιλικό, της προληπτικής πιστωτικής γραμμής και να επανέλθουμε στις αγορές, στην ομαλότητα. 

Ή εάν θα κάνουμε πολλά βήματα πίσω. Αυτό σημαίνει ότι θα χαθούν όσα κερδίσαμε με θυσίες, με κόπους του ελληνικού λαού. Το ερώτημα είναι εάν θα επιλεγεί η σταθερότητα και η πρόοδος, ή εάν θα επιλεγεί η αβεβαιότητα και η οπισθοχώρηση».

Διαβάστε το άρθρο του Ευάγγελου Βενιζέλου

Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, το βασικό ερώτημα είναι ποιος θα κερδίσει, ποιος θα χάσει, ποιος θα είναι πρώτος, ποιος δεύτερος, ποιος θα κυβερνήσει, ποια κυβέρνηση θα σχηματιστεί. Όμως, πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει τώρα, σε αυτή ειδικά την εκλογική αναμέτρηση, όχι το ποιος θα κυβερνήσει, αλλά προς τα πού θα πάει η χώρα, τα επόμενα πάρα πολλά χρόνια.

Άρα, το ερώτημα είναι εάν θα κάνουμε το ένα βήμα μπροστά για την έξοδο από την κρίση, το μνημόνιο, την επιτήρηση της τρόικας, έτσι ώστε να πάμε στο νέο καθεστώς, το πολύ πιο χαλαρό, πολύ πιο φιλικό, της προληπτικής πιστωτικής γραμμής και να επανέλθουμε στις αγορές, στην ομαλότητα. 

Ή εάν θα κάνουμε πολλά βήματα πίσω. Αυτό σημαίνει ότι θα χαθούν όσα κερδίσαμε με θυσίες, με κόπους του ελληνικού λαού. Το ερώτημα είναι εάν θα επιλεγεί η σταθερότητα και η πρόοδος, ή εάν θα επιλεγεί η αβεβαιότητα και η οπισθοχώρηση. 

Ο ελληνικός λαός θα βρει στην κάλπη στις 25 Ιανουαρίου τη χώρα ακέραιη. Την οικονομία να λειτουργεί, τις τράπεζες να υπάρχουν και να λειτουργούν. Την κυβέρνηση να είναι σε ετοιμότητα. 

Το ευρώ να είναι το νόμισμά μας και τους εταίρους μας να περιμένουν την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης. Και φυσικά τις αγορές να περιμένουν τι θα γίνει στην Ελλάδα, εάν θα προχωρήσουμε στην ανάκτηση του χαμένου εδάφους, ή εάν θα έχουμε προβλήματα, αβεβαιότητες, αμηχανίες. 

Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία το ποιος θα είναι τρίτος, ποιος θα έχει την τρίτη εντολή, ποιος θα μπορέσει να παίξει πιο αποφασιστικά το ρόλο του εγγυητή της εθνικής σταθερότητας, όχι της κυβερνητικής σταθερότητας. 

Δεν μιλάω για ένα ρόλο κυβερνητικού μπαλαντέρ, αλλά για την ύπαρξη ενός σταθερού πλαισίου ευρύτατης αποδοχής που θα υποστηριχθεί από μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης μέσα σε ένα κλίμα συναίνεσης, συστράτευσης και συνευθύνης.

Αναρωτηθείτε, λοιπόν, ποια είναι τα πρόσωπα που θα πάνε στην Ευρώπη ή στο ΔΝΤ να διαπραγματευτούν. Είναι συγκεκριμένα τα κόμματα που διεκδικούν ένα τέτοιο ρόλο. Αλλά ποιοι είναι αυτοί που έχει δοκιμαστεί, έχουν τη γνώση και την εμπειρία; Ο καθένας ας κάνει την επιλογή του.