Ο Αύγουστος αυτός θα είναι μακρύς και
δύσκολος. Μετά από την παρωδία κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, μετά από το χάος
και το πανηγυράκι που έστησε ο Τσίπρας και οι άλλοτε σύντροφοί του, φαίνεται
ότι δεν θα γλιτώσουμε από αυτούς. Μοιάζει με τα καλοκαιρινά μπουλούκια ή τις
συναυλίες που ενώ είναι τόσο ενοχλητικές συνεχίζουν να μας ταλαιπωρούν όλο το
καλοκαίρι.
Το μπουλούκι ΣΥΡΙΖΑ
λοιπόν θα συνεχίσει να δίνει παραστάσεις ενώπιον του ελληνικού λαού και εντός
του Κοινοβουλίου. Για πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά ο πρωθυπουργός θα ζητήσει
ψήφο εμπιστοσύνης όχι γιατί τον αμφισβητούν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης αλλά
οι βουλευτές του κόμματός του.
Έτσι, μετά τις 20 Αυγούστου θα έχουμε μια ακόμη
τριήμερη συνεδρίαση που θα κλείσει με μια θυελλώδη νύχτα, με όλο το θίασο επί
σκηνής. Αλέξη, Ζωή, Βαρουφάκη, Λαφαζάνη και όλα τα καλά παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ που
δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται.
Από άποψη τακτικής η
απόφαση του Τσίπρα να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης είναι καλή διότι θα μπορέσει
αφενός να ξεκαθαρίσει το εσωκομματικό τοπίο πετώντας το... μπαλάκι των ευθυνών
μιας διάσπασης στον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τους “αντάρτες" και αφετέρου,
θα έχει καταφέρει να μετακυλήσει τις ευθύνες μιας πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης
στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένης και της εσωκομματικής.
Αντί δηλαδή να
αποφασίσει μόνος του για εκλογές, βάζει την Βουλή να τον καταψηφίσουν και
ρίχνει αλλού τις ευθύνες. Δε λέμε καλό σχέδιο το οποίο για άλλη μια φορά
υπηρετεί το… τομάρι του πρωθυπουργού, δηλαδή ο κ. Τσίπρας την πολιτική του
επιβίωση θέλει και δεν πάει να καεί η χώρα.
Μετά από τις βαριές
απώλειες στη Βουλή ουσιαστικά έχουμε μπει σε μια παρατεταμένη προεκλογική
περίοδο με άγνωστο τέλος. Και με την οικονομία όμηρο των εξελίξεων.
Μετά από
τον σημερινό τραγέλαφο πως να πείσουμε τον έτσι κι αλλιώς άθλιο Σόιμπλε να
ξεκινήσει τις δόσεις του μνημονίου κι όχι ένα δάνειο - γέφυρα που θα απαιτεί κι
άλλα προαπαιτούμενα; Και προς τι ο λόγος της επίκλησης της ψήφου εμπιστοσύνης
την ώρα που η οικονομία χάνεται και κινδυνεύει ακόμη και το Μνημόνιο που
ψηφίστηκε σήμερα;
Αλλά ας κάνουμε και την
εξής παραδοχή.
Στην ψήφο εμπιστοσύνης οι 40 και πλέον βουλευτές που δεν
ψηφίζουν μνημόνια να στηρίζουν τον Τσίπρα. Δηλαδή η Ζωή, ο Λαφαζάνης, ο
Λαπαβίτσας να πάρουν… ανάποδες και να σκαρώσουν κανένα αστειάκι στον
πρωθυπουργό στηρίζοντάς τον ενώ αυτός θέλει το αντίθετο για να έχει το άλλοθι
των εκλογών.
Τι θα γίνει τότε; Θα συνεχίσουμε με αυτό το παραμύθι της
κυβέρνησης; Θα καταψηφίζουν οι Συριζαίοι και θα στηρίζουν όλοι οι άλλοι, όμως,
στην ψήφο εμπιστοσύνης θα γίνει το αντίθετο; Μιλάμε πράγματι για
καραγκιοζιλίκια.
Αυτό που φαίνεται πάντως
να γίνεται είναι ένας συνεχής τακτικισμός του Τσίπρα προκειμένου να μην
αποδεχθεί ότι απέτυχε και να σηκωθεί να φύγει. Η παρούσα βουλή πρέπει να δώσει
λύση με μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που θα υλοποιήσει το μνημόνιο και όταν
είναι έτοιμη η χώρα να στηθούν κάλπες.
Όμως, σιγά μην αφήσει ο
Αλέξης την καρέκλα. Στους άλλους θα φορτώσει την αναταραχή των εκλογών ενώ ο
ίδιος θα ευθύνεται για το χάος στην οικονομία και το νέο πλήγμα στις
επιχειρήσεις.
Έτσι όμως η χώρα θα
συνεχίσει να βρίσκεται σε φάση πλήρους ομηρίας από τον Τσίπρα και την παρέα του
και θα έχει καταφέρει να φέρει πιο κοντά την χρεοκοπία. Ακόμη και τώρα ο
πρωθυπουργός γίνεται εκούσια ή ακούσια ο Δούρειος Ίππος του λόμπι της δραχμής.
Με λίγα λόγια θα…
παρακαλάμε να επιστρέψουμε στη δραχμή γιατί το χάλι θα έχει φτάσει στο
απροχώρητο.
Συμπέρασμα; Ο Τσίπρας οδηγεί τη χώρα στην
καταστροφή και δεν το αντιλαμβάνεται.
Η παρατεταμένη πολιτική ανωμαλία
δημιουργεί όλες τις συνθήκες για να ανθίσουν όλα τα «μπουμπούκια» τη χώρας και
ταυτόχρονα να τρίβουν τα χέρια τους οι δραχμολάγνοι. Το «σχέδιο» Τσίπρα
συνεχίζεται…
.png)
