Η Ισπανία και η Πορτογαλία πληρώνουν σήμερα τις συνέπειες της ακυβερνησίας
τους, το τελευταίο εξάμηνο!
Και στις δύο έγιναν εκλογές στα τέλη του περασμένου χρόνου.
Και στις δύο πρώτα βγήκαν τα Κεντροδεξιά κόμματα.
Και στις δύο ΔΕΝ μπόρεσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση, γιατί δεν υπάρχει εκεί
το μπόνους στο πρώτο κόμμα.
Το αποτέλεσμα είναι στην μεν Πορτογαλία να σχηματιστεί κυβέρνηση
Αριστερών-Σοσιαλιστών που, μέσα σε λίγους μήνες, έχασε το έλεγχο πάνω στο
έλλειμμα…
Στη δε Ισπανία να ξαναγίνουν εκλογές, να ξαναβγεί πρώτο το κεντροδεξιό
κόμμα, με αύξηση ψήφων και ποσοστών, (το Podemos έπεσε…πανηγυρικά, οι Σοσιαλιστές
έχασαν κι αυτοί), αλλά τελικά ούτε τώρα μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση.
Ακυβερνησία και στην Ισπανία, λοιπόν…
Στο μεταξύ, τα προηγούμενα χρόνια και οι δύο χώρες κατάφεραν:
Η πρώτη να βγει επιτυχώς από το Μνημόνιο, ενώ η δεύτερη να αποφύγει εντελώς
το Μνημόνιο!
Κι όμως, κι οι δύο τους κινδυνεύουν σήμερα να «ξανακυλήσουν», λόγω της
ακυβερνησίας που προκάλεσε το εκλογικό σύστημα (που παρ’ ό,τι δεν είναι «απλή
και άδολη», δεν δίνει εύκολα κυβέρνηση).
Και στις δύο, αν υπήρχε το μπόνους έστω και λίγων εδρών, θα είχε αποτραπεί
αυτή η εξέλιξη.
Ήδη η Κομισιόν αποφάσισε κυρώσεις εναντίον τους.
Δηλαδή (πρόσθετα) μέτρα λιτότητας…
Και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη και του Σοσιαλιστή Επιτρόπου στα
Οικονομικά, κ. Μοσκοβισί…
Δεν είναι λοιπόν, μόνο η «κακιά» λιτότητα των «κακών» Δεξιών, της «κακιάς
Μέρκελ», του «κακού Σόϊμπλε» κλπ…
Και ο Σοσιαλιστής Μοσκοβισί μεταρρυθμίσεις και λιτότητα συστήνει.
Και ο «καλός» Ομπάμα μεταρρυθμίσεις και προσαρμογή ζητάει...
Και η «συμμαχία του Νότου» που ονειρευόταν ο Τσίπρας, απεδείχθη… «άνθραξ ο
θησαυρός»!
Οι αριστεροί στην Πορτογαλία «την πάτησαν» και τους βάζουν κυρώσεις…
Στην Ισπανία οι Podemos «την πάτησαν» κι αυτοί!
Ο Κεντροδεξιός Ραχόϊ αναδείχθηκε νικητής, αλλά η «αναταραχή» που προκλήθηκε
εκεί, οδήγησε την Ισπανία επίσης σε κυρώσεις.
Η Ιταλία παραπαίει, αλλά εκεί ανεβαίνει ο Πέπε Γκρίλο, που όπως και να το
κάνουμε ΔΕΝ είναι «αριστερός» ούτε «προοδευτικός»…
Λαϊκιστής της συμφοράς είναι! Με θέσεις που μάλλον γέρνουν στα δεξιά…
Ενώ οι μέρες του «κεντροαριστερού» πρωθυπουργού Ρέντσι είναι μετρημένες,
όπως φαίνεται...
Στη «σοσιαλιστική» Γαλλία, άστα να πάνε καλύτερα…
Ο σοσιαλιστής Ολάντ τους τραβάει κάτι μεταρρυθμίσεις στα «εργασιακά» που
μπροστά τους οι προτάσεις του ΔΝΤ στην Ελλάδα
μοιάζουν με… «απαλό χάδι»!
Τα γαλλικά συνδικάτα έχουν κάνει τη χώρα άνω- κάτω, αλλά ο Ολάντ δεν
καταλαβαίνει τίποτε!
Επιμένει ως το τέλος να «κλαδέψει» τα συνδικάτα, χωρίς καμία διάθεση
υποχώρησης, ή συμβιβασμού.
Και δεν διανοήθηκε κανείς εκεί να ξεστομίσει την «κοτσάνα» του Μάο:
-«Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση»!
Να γιατί δεν θα μπει ποτέ ο Τσίπρας στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, όπως
ονειρεύεται. Γιατί ακόμα κι αυτοί:
Όταν κυβερνούν έχουν στο νου τους τη σταθερότητα, δεν είναι «εραστές του
μπάχαλου και της «αναταραχής»…
Όταν μεταρρυθμίζουν έχουν στο νου τους το αύριο ολόκληρης της χώρας, όχι
την «τακτοποίηση των ημετέρων», ή των «κατευνασμό» των συντεχνιών.
Κι όταν διασαλεύεται η τάξη, την αποκαθιστούν με κάθε νόμιμο τρόπο, δεν
έχουν «κολλητηλίκια» με κουκουλοφόρους, ούτε επιείκεια σε μπαχαλάκηδες, ούτε
ανοχή σε δολοφόνους… «πολιτοφύλακες» των Εξαρχείων!
Με δύο λόγια, το «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση» σηματοδοτεί τον
Τσίπρα της τρίτης φάσης. Που θα είναι και η τελευταία…
Στην πρώτη φάση του ο Τσίπρας ήταν ένας ακραίος αριστερός λαϊκιστής.
Υποσχέθηκε τα πάντα, τα έβαλε με όλους έξω από τη χώρα, υπονόμευσε ό,τι
πρόοδο είχε γίνει μέσα στη χώρα, οδηγήθηκε σε σύγκρουση… και συνετρίβη!
Μαζί του και η Ελλάδα πλήρωσε βαρύτατο τίμημα…
Το χρέος της χώρας προηγουμένως είχε τεθεί υπό έλεγχο, η βιωσιμότητά του
δεν ετίθετο σε αμφισβήτηση, ως τα τέλη του 2014, ούτε από το ίδιο το ΔΝΤ…
Κι ήλθε ο Τσίπρας, «φέσωσε» τους Έλληνες με άλλα 74 δισεκατομμύρια (κατά
τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, 86 λέει ο Στουρνάρας, 100 και πλέον λέει ο
Ρέγκλινγκ) κι ύστερα ο Τσίπρας… πανηγύρισε που αναγνωρίστηκε, επιτέλους, πως το
Ελληνικό χρέος είναι πια ΜΗ βιώσιμο!
Και παρέλειψε μια μικρά λεπτομέρεια:
Ότι το Ελληνικό χρέος έγινε ΜΗ βιώσιμο γιατί εκείνος του φόρτωσε πολλές
δεκάδες δισεκατομμύρια!
Κι αντί να βαράει τα νταούλια και να χορεύουν οι αγορές, όπως υποσχόταν
στους Έλληνες (κι όπως ονειρευόταν ο ίδιος μέσα στη θολούρα των… «αυταπατών»
του), τώρα του βαράνε τα κουδούνια και υπογράφει ό,τι του δίνουν!
Και τα αχρείαστα και τα «κερατιάτικα»…
Και κάπου εκεί τελείωσε ο Τσίπρας της πρώτης φάσης, της «επαναστατικής» και
καλά…
Κι ύστερα μας ήλθε ο Τσίπρας ο «μεταρρυθμιστής», που λέει ο λόγος…
Και να δείτε πως εγώ με το νέο Μνημόνιο που υπέγραψα θα σας μεταρρυθμίσω τα
πάντα, θα κάνω εκείνα που οι άλλοι δεν τολμούσαν ή δεν μπορούσαν…
Και έκανε στην καλύτερη περίπτωση αυτά που είχαν ξεκινήσει οι άλλοι κι ο
ίδιος προσπάθησε να τα ματαιώσει (ιδιωτικοποιήσεις, Ελληνικό, αεροδρόμια Cosco)
κι αυτά με την ψυχή στο στόμα, με τους δικούς του να κλαίνε και να οδύρονται
και να τα υπονομεύουν μόνοι τους…
Ενώ στη χειρότερη περίπτωση εμφάνισε ως «μεταρρυθμίσεις» μέτρα που οι
προηγούμενοι είχαν αποφύγει ή αποτρέψει ή αντιστρέψει, όπως αυξήσεις των φόρων,
αυξήσεις προκαταβολών φόρων και αυξήσεις και ασφαλιστικών εισφορών.
Κι αφού τα υπέγραψε όλα, κανείς δεν τον αναγνώρισε ως «μεταρρυθμιστή»!
Και οι δανειστές του είπαν πως αυτά τα μέτρα που υπέγραψε είναι «ανοησίες»
και «δεν βγαίνουν», και του έφεραν τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις – στα
εργασιακά!
Κι εκεί έπαθε… επτά εγκεφαλικά και δώδεκα εμφράγματα!
Και ζήτησε τη στήριξη των ευρωπαίων Σοσιαλιστών...
Κι έφαγε μεγαλοπρεπή… χυλόπιτα!
- Τι λες αγόρι μου, του απάντησαν ο Μοσκοβισί και ο Ολάντ…
Εμείς εφαρμόζουμε πολύ πιο σκληρές μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά απ’ αυτά
που σου ζητάνε εσένα…
- Κι εμείς αυτά που σου ζητάνε τα έχουμε ήδη εφαρμόσει, του απάντησε ο
Σοσιαλιστής Ρέντζι.
Οπότε και ο ίδιος ο Τσίπρας το πήρε απόφαση ότι το φθινόπωρο δεν θα
μπορέσει να περάσει τα μέτρα που τον πιέζουν, και κάπου εκεί τελείωσε και η
«μεταρρυθμιστική» του φάση…
Και τότε πέρασε στην τρίτη φάση:
Να τα κάνει όλα μπάχαλο!
Έβαλε μπροστά την αλλαγή το εκλογικού νόμου, με αποκλειστικό στόχο να
προκαλέσει μόνιμη ακυβερνησία!
Αφού δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει ο ίδιος, (στις δημοσκοπήσεις υποχωρεί
συνεχώς) να μη μπορεί να κυβερνήσει κανένας!
- Μεταρρυθμίσεις θέλετε;
Άντε να σας δω πως θα κάνετε μεταρρυθμίσεις με μια Βουλή κατακερματισμένη…
- Λιτότητα θέλετε; Άντε να σας δω ποιος θα ψηφίζει νέα μέτρα, όταν η Βουλή
γεμίσει Λαφαζάνηδες, και Ζωές και Βαρουφάκηδες, και Χρυσαυγίτες και πάσης
φύσεως «ψεκασμένους»…
Χώρια που ο ίδιος ο Τσίπρας, με ένα 15% ελπίζει να το παίζει «ρυθμιστής»!
Ανακάλυψε, λοιπόν, εσχάτως το… Μαοϊσμό κι έκανε τη μεγάλη επιλογή:
- Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!
Αφού δεν μπορώ εγώ να βαράω τα νταούλια και να χορεύουν οι αγορές, τα κάνω
όλα κεραμιδαριό, κι ευθύνη δεν έχω καμία!
Ελάτε εσείς οι υπόλοιποι να τα μαζέψετε, εγώ να σας «τα χώνω» από απέναντι
κι εσείς να με παρακαλάτε και να ’χετε και την ανάγκη μου.
Γιατί με απλή και άδολη, κανείς δεν θα μπορεί να κυβερνήσει.
Οι αρχαίοι, που δεν ήξεραν από Μάο Τσε Τούγκ, αλλιώς το έλεγαν αυτό:
- Γαία πυρί μιχθήτω!
Οι σύγχρονοι πάλι, το λένε κι αυτοί διαφορετικά:
- Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται…
Μόνο που ο Τσίπρας δεν είναι δα και… «λύκος»!
Μάλλον σε… «Πεκινουά» φέρνει, τώρα που εντρύφησε και στα κινεζικά
αποφθέγματα…
Κι όμως! Ούτε κι αυτό του βγαίνει…
Αν δεν βρει τις 200 ψήφους, αυτό θα είναι η αρχή του τέλους του.
Κι αν τις έβρισκε ακόμα, τότε απλώς θα συνάσπιζε όλους τους αντιπάλους του
εναντίον του.
Έτσι κι αλλιώς, το μπάχαλο ακυβερνησίας που προσπαθεί να δημιουργήσει θα το
χρεωθεί στο ακέραιο!
Είτε βρει τις 200 ψήφους, είτε – το πιθανότερο – δεν τις βρει…
Όπως χρεώθηκε απόλυτα και τα 74 δισεκατομμύρια «φέσι» (ή 86 ή 100) που
έβαλε στον Ελληνικό λαό.
Όπως χρεώθηκε τις εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών που έφερε στην
Ελλάδα όταν άνοιξε τα σύνορα.
Και τώρα κλαίνε οι κάτοικοι των νησιών του ανατολικού Αιγαίου… γιατί ο
Τουρισμός από τον οποίο ζούσαν βούλιαξε «αύτανδρος» φέτος.
Και μεταξύ των λαθρομεταναστών, ήλθαν και κάποιοι τρομοκράτες, όπως του ’πε
κατάμουτρα και η «φίλη» του η κα. Μέρκελ προχθές.
Όλα τα δεινά που έφερε ο Τσίπρας πήγε να τα ρίξει σε όλους τους άλλους.
Κι όλα τελικά τα λούζεται ο ίδιος και τα χρεώνεται ο ίδιος!
Κι από τους ξένους κι από τους Έλληνες…
Και μετά τη φάση του «επαναστάτη» που τέλειωσε άδοξα, και του «μεταρρυθμιστή»
σοσιαλδημοκράτη, που τέλειωσε επίσης άδοξα,
και τη φάση του «μπαχαλάκια» που κι αυτή άδοξα τελειώνει, στο θέατρο του
παραλόγου, πάνω στη σκηνή, θα εμφανιστεί ο… μπόγιας!
Να κυνηγήσει το τρελαμένο «Πεκινουά»!
Να ησυχάσουμε από τη «μεγάλη φασαρία, υπέροχη κατάσταση»…
Όπως έλεγαν και οι θυμόσοφοι αριστεροί της δεκαετίας του 70:
Ο Μάο Τσε Τούγκ είναι μεγάλος άνδρας!
Είναι τόσο μεγάλος άνδρας ο Μάο, που το
κεφάλι του είναι στην Κίνα αλλά τα… αποτέτοια του τάχει «παρκάρει» στην Ελλάδα!
.png)
