Αν τελικά
στη ζωή δεν είναι όλα πολιτική, σίγουρα όλα είναι μαθηματικά. Και αν πιστέψει
κανείς τον Πολωνό γνωμικογράφο Stanislaw Jerzy Lec ο οποίος έγραφε ότι «το
άθροισμα πολλών μηδενικών είναι ένας πολύ επικίνδυνος αριθμός», ο
ανασχηματισμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ αποτελεί την καλύτερη απόδειξη.
Όχι μόνο
γιατί οι υπουργοί της νέας ανασχηματισμένης συγκυβέρνησης Τσίπρα-
Καμμένου, δεν έχουν να προσθέσουν τίποτα στην εθνική προσπάθεια αλλά θα
υπηρετήσουν τις ίδιες ακριβώς ιδεοληψίες, τις ίδιες ακριβώς κακές πρακτικές και
τις ίδιες ακριβώς παρωχημένες πολιτικές των προκατόχων τους. Πολύ περισσότερο
γιατί τα πρόσωπα που στοιχίζονται γύρω από τον θρόνο του Μαξίμου είναι τα ίδια
πρόσωπα που άλλα έλεγαν χθες, άλλα υποστηρίζουν σήμερα και με βεβαιότητα άλλα
θα πράξουν αύριο από τους υπουργικούς τους θώκους.
Γιατί κανείς
δεν μπορεί να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι ο ανασχηματισμένος κ.
Κατρούγκαλος στο νέο του υπουργείο θα έχει διαφορετικές αντιλήψεις από εκείνες
που επέφεραν τις βίαιες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και που οδηγούν
τους νέους συνταξιούχους απελπισμένους μπροστά από τα ΑΤΜ. Και βεβαίως, η νέα
κα «Κατρούγκαλος», ουδόλως θα υπαναχωρήσει από τις δεσμεύσεις και τις πολιτικές
του ασφαλιστικού νόμου 4387/2016, τον οποίο η ίδια διαπραγματεύτηκε ούσα
διευθύντρια του υπουργικού γραφείου Κατρούγκαλου.
Αντίστοιχα,
δυσκολεύεται κανείς να αντιληφθεί πόσο λιγότερο βλαπτικός στις νέες επενδύσεις
μπορεί να είναι ο κ. Σκουρλέτης στο Υπουργείο Εσωτερικών από όσο ήταν στο
Υπουργείο Ενέργειας, ή ενδεχομένως πως ο ανασχηματισμένος κ. Παππάς θα
μετριάσει την αλαζονική του πάνω στο Σύνταγμα υπεροψία, ασκώντας από ένα
διαφορετικό υπουργείο, τις ίδιες ακριβώς αρμοδιότητες.
Με αφορμή το
αμετακίνητο του οικονομικού επιτελείου, που έχει εξουθενώσει τις παραγωγικές
δυνατότητες της οικονομίας και έχει πολλαπλασιάσει τα αδιέξοδα για την
επιχειρηματικότητα και τον ιδιωτικό τομέα, και η αλλαγή του οποίου θα μπορούσε
ενδεχομένως να σηματοδοτήσει το πνεύμα και το κλίμα της αλλαγής, δεν θα
ισχυριστώ το πασιφανές: ότι δηλαδή η πλειοψηφία του κ. Τσίπρα δεν διαθέτει
«πάγκο». Ούτε θα παρασυρθώ μετερχόμενος της λαϊκής ρήσης περί ξαναζεσταμένου
φαγητού, ή ακόμα για τα …αλλαγμένα ρούχα του Μανωλιού.
Θα σταθώ
μόνο στα μαθηματικά.
Και θα
θυμίσω ότι όποια πράξη και να κάνει ο πρωθυπουργός με το μηδέν, το αποτέλεσμα
θα είναι μηδέν. Εφόσον λοιπόν δεν μπορεί ούτε να προσθέσει στην εθνική
προσπάθεια, αλλά ούτε να αφαιρέσει από την εθνική κατάθλιψη και τα αδιέξοδα, ας
αποσυρθεί εκεί που τελικά αναζητά διέξοδο: στον πάγκο.
*Ο κ. Κώστας
Τσιάρας είναι Βουλευτής Καρδίτσας και Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής
Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας
.png)
